Joodse artsen en verpleegkundigen werden ontslagen bij de reguliere ziekenhuizen en inrichtingen en patiënten mochten er niet meer behandeld worden of verblijven. De Joodse gemeenschap werd teruggeworpen op de eigen voorzieningen of moesten provisorische ziekenhuizen inrichten om voor de zieken te zorgen.

Voor de geestelijke gezondheidszorg was er ‘Het Apeldoornse Bos’ waar verschillende Nijmegenaren waren ondergebracht. Van daaruit werden zij naar de vernietigingskampen op transport gesteld.

De zieken die in Nijmegen waren kregen in sommige gevallen vrijstelling van transport naar Westerbork, een zogenaamde ‘Krankensperre’. Later werden deze ‘Sperren’ weer ingetrokken en werden ook de zieken afgevoerd waarna een aantal van hen in Westerbork of in een ziekenhuis hun aandoeningen overleden.

Een aantal mensen verkozen om zelf een einde aan hun leven te maken vanwege de omstandigheden en het vooruitzicht.

Voor meer informatie over 'Krankensperren': Oorlog in Nijmegen

Bron foto: Collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam, collectie Jaap van Velzen 00002507 (prentbriefkaart, fotografie), prentbriefkaart,