Gertraud Jacobi was een dochter van Alfred Gustav Ludwig Jacobi en van Frieda Helena Lüdeke. Zij trouwde op 29 september 1934 in Berlijn met Walter Gabriel Hirsch Rothe, ingenieur bouwkunde van beroep. Het echtpaar vestigde zich in 1934 in Amsterdam. In 1938 vestigde ook Elsa Rothe-Meijer - moeder van Walther - zich in Amsterdam, komende vanuit Berlijn. In 1940 vestigden zij zich alle drie in Zandvoort aan de Br. Engelbertsstraat 107.

Vanwege de dreiging vanuit Engeland werd een richtlijn uitgevaardigd door Secretaris Generaal Tenkink dat vluchtelingen de kustgebieden moesten verlaten (kustgebied moest ruim worden opgevat). 4 september 1940 werd het bevel gegeven in een circulaire van Tenkink, SG van Justitie waarin vertrek vóór 9 september 1940 werd bevolen aan o.a. niet-ariërs van Duitse nationaliteit, daaronder begrepen personen zonder nationaliteit die vroeger de Duitse nationaliteit bezaten, personen van Duitse nationaliteit die Duitsland om politieke redenen hebben verlaten. 

Gertraud, haar man en haar schoonmoeder moesten als gevolg van dit bevel Zandvoort verlaten en vertrokken naar Nijmegen. Elsa Rothe-Meijer vond huisvesting in de van Slichtenhorsstraat 22 en het echtpaar Rothe-Jacobi in de Stijn Buysstraat 47. Gertraud en haar man behoorden tot de categorie gemengd gehuwden (zie www.oorloginnijmegen.nl). Vanaf augustus 1941 is van geen van drieen een woonadres bekend. Vermoedelijk waren zij allen ondergedoken.

Gertraud kon niet tegen de enorme spanning rond de vervolging van de joden in Nijmegen, en benam zichzelf het leven. Zij ligt begraven op Rustoord. Haar kinderen 5, 7 en 9 jaar oud werden na haar dood beschouwd als zijnde Joods en moesten onderduiken. Walter en de kinderen vonden onderduikadressen in Friesland en hebben de oorlog overleefd. Hij staat vermeld als verhuisd naar Zandvoort op 15 december 1945. Walters moeder Elsa Rothe-Meijer is 30 april 1943 in vernietigingskamp Sobibor vermoord.

Bronnen: www.oorloginnijmegen.nl; PK. Gertraud Rothe-Jacobi staat niet vermeld op het Joods Monument en ook niet in het register van de Oorlogsgravenstichting.