Gertraud Jacobi was een dochter van Alfred Gustav Ludwig Jacobi en van Frieda Helena  Lüdeke. Zij trouwde op 29 september 1934 in Berlijn  met Walter Gabriel Hirsch Rothe, ingenieur bouwkunde van beroep.   Het echtpaar vestigde zich in 1934 in Amsterdam. In 1938 vestigde ook Elsa Rothe-Meijer - moeder van Walther - zich in Amsterdam, komende vanuit Berlijn. In 1940 vestigden zij zich alle drie in Zandvoort aan de Br. Engelbertsstraat 107.  In Zandvoort verbleven zij maar kort want in oktober 1940 vestigden zij zich alle drie in Nijmegen, Elsa in de van Slichtenhorsstraat 22 en het echtpaar Rothe-Jacobi in de Stijn Buysstraat 47. Het echtpaar Rothe-Jacobi behoorde tot de categorie gemengd gehuwden  (zie www.oorloginnijmegen.nl) . Vanaf augustus 1941 is er nog enkel een postbusnummer bekend. zowel van Elsa als van het jonge echtpaar. Vermoedelijk waren zij allen ondergedoken. Gertraud kon niet tegen de enorme spanning rond de vervolging van de joden in Nijmegen, en pleegde uiteindelijk zelfmoord. Zij ligt begraven op Rustoord. Haar kinderen 5, 7 en 9 jaar oud werden na haar dood beschouwd als zijnde Joods (??) en moesten onderduiken. Walter heeft de oorlog  overleefd. Hij staat vermeld als verhuisd naar Zandvoort op 15 december 1945.  De drie kinderen hebben mogelijk ook de oorlog overleefd op het platteland van Friesland

.