1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Jodenvervolging

1941-1943

Gedenkplaat Kitty de Wijzeplaats

Overlijdensbericht D.A. Drielsma

Esther Drielsma-Elte

 

Esther Drielsma-Elte was woonachtig in Elst. Haar zoon David bezat daar landbouwgrond en werd verplicht deze grond aan de Duitsers te verkopen.  Rond Kerstmis 1942 was Esther met haar dochter Clara in Nijmegen ondergedoken (Algemeen Politieblad, nr. 3, 21-01-1943, 72, bericht 153). Tot dan had Clara, als waarnemend hoofd van de Joodsche School, een Sperre. Moeder en dochter doken onder op diverse adressen o.a. op de Tooropstraat (Kersten), Berg en Dalseweg (van de Ploeg) en het langst bij kapper Bongaards, Lage Markt 45. Esther leed aan diabetes, waarvoor zij ook tijdens het onderduiken van haar huisarts een tijdlang gratis medicijnen kreeg, en had tijdens de onderduik enkele lichte hartaanvallen gehad. Het ging steeds slechter met haar gezondheid, bij de laatste hartaanval verloor zij ook haar stem.

Uit het verslag van haar dochter Clara : "De laatste dagen werd er dag en nacht bij haar gewaakt...op 6 juli werd de hulp ingeroepen van een zuster uit de illegaliteit... Tegen middernacht klonk het eerste luchtalarm. Met drommen vlogen de geallieerden over. Het geheel was dan ook erg luguber; te moeten waken bij een ondergedoken oude dame die daar lag te sterven op een zolderkamertje van een bouwvallig huis aan de Waal, terwijl het gedreun van de ronkende motoren van de overvliegende bommenwerpers uren doorging".  Zij overleed de volgende dag op 7 juli 1944; juist in die week vonden aanslagen op Duitsers plaats en deden veel NSB'ers huiszoekingen.

Zij werd begraven onder de vloer van het onderduikadres, dat moet dan aan de Lage Markt 45 zijn geweest.  Na de bevrijding werd ze herbegraven op de joodse begraafplaats in Nijmegen. Haar zoon David Abraham Drielsma ( Elst 18 sept.1903 -- Mauthausen 6 juli 1942) is omgebracht. Haar dochter Clara en twee zonen hebben de oorlog overleefd.

Aan de Joodsche school in Nijmegen stond in 1941 ingeschreven Yvonne N.J. Drielsma (13-2-1935) Javastraat 104 .Er staat aangetekend "nicht van Clara Drielsma, Javastraat 104."  Op de schoollijst van 1942 komt haar naam niet meer voor  Zij was een dochter van  Jeanette Cohen (1907-1996) en van Henri Abraham Drielsma (Hans)  (1902-1982), een van de twee zonen van Esther die de oorlog overleefden. Mogelijk heeft ook Yvonne de oorlog overleefd want haar naam is niet terug te vinden op www.joodsmonument.nl en ook niet op www.ogs.nl

Bronnen: OGS; Joods Monument; Ad van Liempt , Jodenjacht, p.177 www.oorloginnijmegen.nl o.a. "verslag van Clara Drielsma". www.LegacyFamilyTree.com Family of Sid Salinger,  www.genealogieonline/stamboom-van-der-Sluis//1831

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
E. Drielsma-Elte
Voornamen:
Esther
Roepnaam:
Esther
Geslacht:
Vrouw
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
Nederlands-Israelitisch
Beroep:
Burgerlijke staat:
weduwe
Adres:
Dorpsstraat 36
Woonplaats:
Elst
 
Geboortedatum:
16-09-1874
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Alkmaar
Datum:
07-07-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
69 jaar

Plaats:
Nijmegen
Locatie:
onderduikadres Nijmegen
Begraafplaats:
Israelitische Begraafplaats Nijm., 09-03
Omstandigheid:
overleden
 
Categorie:
Burgers: Joden
Dossiernummer:

Gezondheidszorg voor Joodse Nijmegenaren

Joodse artsen en verpleegkundigen werden ontslagen bij de reguliere ziekenhuizen en inrichtingen en patiënten mochten er niet meer behandeld worden of verblijven. De Joodse gemeenschap werd teruggeworpen op de eigen voorzieningen of moest provisorische ziekenhuizen inrichten om voor de zieken te zorgen.

Voor de geestelijke gezondheidszorg was er ‘Het Apeldoornse Bos’ waar verschillende Nijmegenaren waren ondergebracht. Van daaruit werden zij naar de vernietigingskampen op transport gesteld.

De zieken die in Nijmegen waren kregen in sommige gevallen vrijstelling van transport naar Westerbork, een zogenaamde ‘Krankensperre’. Later werden deze ‘Sperren’ weer ingetrokken en werden ook de zieken afgevoerd waarna een aantal van hen in Westerbork of in een ziekenhuis hun aandoeningen overleden.

Een aantal mensen verkoos om zelf een einde aan hun leven te maken vanwege de omstandigheden en het vooruitzicht.

Voor meer informatie over 'Krankensperren': Oorlog in Nijmegen

Bron foto: Collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam, collectie Jaap van Velzen 00002507 (prentbriefkaart, fotografie), prentbriefkaart,

Joodse artsen en verpleegkundigen werden ontslagen bij de reguliere ziekenhuizen en inrichtingen en patiënten mochten er niet meer behandeld worden of verblijven. De Joodse gemeenschap werd teruggeworpen op de eigen voorzieningen of moest provisorische ziekenhuizen inrichten om voor de zieken te zorgen.

Voor de geestelijke gezondheidszorg was er ‘Het Apeldoornse Bos’ waar verschillende Nijmegenaren waren ondergebracht. Van daaruit werden zij naar de vernietigingskampen op transport gesteld.

De zieken die in Nijmegen waren kregen in sommige gevallen vrijstelling van transport naar Westerbork, een zogenaamde ‘Krankensperre’. Later werden deze ‘Sperren’ weer ingetrokken en werden ook de zieken afgevoerd waarna een aantal van hen in Westerbork of in een ziekenhuis hun aandoeningen overleden.

Een aantal mensen verkoos om zelf een einde aan hun leven te maken vanwege de omstandigheden en het vooruitzicht.

Voor meer informatie over 'Krankensperren': Oorlog in Nijmegen

Bron foto: Collectie Joods Historisch Museum, Amsterdam, collectie Jaap van Velzen 00002507 (prentbriefkaart, fotografie), prentbriefkaart,

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Gezondheidszorg voor Joodse Nijmegenaren

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.