1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Arbeitseinsatz

1940-1945

Sterbeurkunde van F.R. Riga

François Reinoud Riga

 

Frans Riga kwam waarschijnlijk in het Arbeitserziehungslager in Lahde terecht, waar - in Duitse ogen - "saboterende elementen" hard werden aangepakt. Zijn verzet tegen dwangarbeid kostte hem het leven. Volgens zijn Sterbeurkunde (Lahde 21 dec.'45) is hij in het Erziehungslager "wegen Widerstand erschossen". Het overlijden van Riga werd in Nijmegen ingeschreven.

Bron: OGS; BS,PK; e-mail Rob Essers 3 aug.2011 met Sterbeurkunde.

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
F.R. Riga
Voornamen:
François Reinoud
Roepnaam:
Franz
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
Luthers
Beroep:
farbieksarbeider
Burgerlijke staat:
ongehuwd
Adres:
Buurmansweg 14
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
08-05-1923
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Malang (Ned. Indië)
Datum:
28-01-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
20 jaar

Plaats:
Lahde (D)
Locatie:
Arbeitserziehungslager,Lahde(D)
Begraafplaats:
Ereveld Loenen A-52
Omstandigheid:
gefusilleerd
 
Categorie:
Burgers
Dossiernummer:

AEL Lahde

AEL (Arbeitserziehungslager=heropvoedingskamp) waren anders dan concentratiekampen in dit opzicht, dat ze niet gevoed werden door politieinstanties, zoals de Gestapo (Geheime Staatspolizei) maar door de industrie. Het was wel de Gestapo onder wiens toezicht en leiding de kampen tot het eind van de oorlog stonden. Verhoren en ondervragingen werden door de Gestapo verricht.

Deze kampen waren bestemd om problematische arbeiders, hoofdzakelijk buitenlandse dwangarbeiders, maar ook Duitsers, in toom te houden en te verbeteren en, naar verluidt, niet om ze te straffen. Vandaar de officiele naam Arbeitserziehungslager en niet Straflager, zoals de gevangenen deze kampen kenden.. Het zou moeilijk geweest zijn de gevangenen ervan te overtuigen dat ze niet gestraft werden, maar alleen opgevoed! De bedrijfsleiding en niet de Gestapo nam dus de eerste stap. De bedrijfsleiding was de aanklager en rechter die de arbeider arresteerde en veroordeelde om hem dan aan de Gestapo over te leveren voor de uitvoering van het vonnis, zonder hem te laten weten wat de aanklacht of waartoe hij veroordeeld was. Als een arbeider door de bedrijfsleiding onder meer als arbeidscontractverbreker, leegloper of saboteur beschouwd werd, was het AEL de plaats waar hij of zij (er zaten ook vrouwelijke gevangenen in AEL) opgevoed kon worden.  De methode was effectief was, daarnaast moest het AEL dienen als afschrikking voor andere arbeiders, na de terugkomst van een van hun geradbraakte vrienden.

In het totaal waren er vermoedelijk 106 AEL kampen. Steeds weer werden dwangarbeiders in heropvoedingswerkkampen (AEL/Arbeitserziehungslager) gestopt. De hechtenis in deze kampen was net zo erg als die in concentratiekampen (KZ). In het bijzonder waren het AEL 21 in Salzgitter en het AEL Lahde als „doodskampen“ gevreesd.

Bronnen: Auf der spur en documentatiegroep 40-45.nl

AEL (Arbeitserziehungslager=heropvoedingskamp) waren anders dan concentratiekampen in dit opzicht, dat ze niet gevoed werden door politieinstanties, zoals de Gestapo (Geheime Staatspolizei) maar door de industrie. Het was wel de Gestapo onder wiens toezicht en leiding de kampen tot het eind van de oorlog stonden. Verhoren en ondervragingen werden door de Gestapo verricht.

Deze kampen waren bestemd om problematische arbeiders, hoofdzakelijk buitenlandse dwangarbeiders, maar ook Duitsers, in toom te houden en te verbeteren en, naar verluidt, niet om ze te straffen. Vandaar de officiele naam Arbeitserziehungslager en niet Straflager, zoals de gevangenen deze kampen kenden.. Het zou moeilijk geweest zijn de gevangenen ervan te overtuigen dat ze niet gestraft werden, maar alleen opgevoed! De bedrijfsleiding en niet de Gestapo nam dus de eerste stap. De bedrijfsleiding was de aanklager en rechter die de arbeider arresteerde en veroordeelde om hem dan aan de Gestapo over te leveren voor de uitvoering van het vonnis, zonder hem te laten weten wat de aanklacht of waartoe hij veroordeeld was. Als een arbeider door de bedrijfsleiding onder meer als arbeidscontractverbreker, leegloper of saboteur beschouwd werd, was het AEL de plaats waar hij of zij (er zaten ook vrouwelijke gevangenen in AEL) opgevoed kon worden.  De methode was effectief was, daarnaast moest het AEL dienen als afschrikking voor andere arbeiders, na de terugkomst van een van hun geradbraakte vrienden.

In het totaal waren er vermoedelijk 106 AEL kampen. Steeds weer werden dwangarbeiders in heropvoedingswerkkampen (AEL/Arbeitserziehungslager) gestopt. De hechtenis in deze kampen was net zo erg als die in concentratiekampen (KZ). In het bijzonder waren het AEL 21 in Salzgitter en het AEL Lahde als „doodskampen“ gevreesd.

Bronnen: Auf der spur en documentatiegroep 40-45.nl

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

AEL Lahde

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.