Het echtpaar Voltijn-Ketellapper vestigde zich in 1923 vanuit
Amsterdam in Nijmegen. Zij kregen twee kinderen, Sallie (1926) en Mietje
(1928).
Zij woonden boven hun kledingwinkel aan de Stikke
Hezelstraat 46, waar overigens van alles werd verhandeld, ook gereedschappen,
touw en andere artikelen. Verderop bij de markt zou het gezin nog een tweede
winkel hebben gehad. Van 1937 tot 1942 was er een inwonend dienstmeisje, Jansje
van Vlaanderen. Sallie en Mietje zaten op de Joodse school; als zij om drie uur
van school kwamen, serveerde Jansje thee met kaakjes.
Het gezin werd opgepakt en vanuit Westerbork op 8 juni 1943
op transport ( nr 68 zgn kindertransport) gesteld naar Sobibor, waar moeder en dochter direct na aankomst
werden vergast. Sallie en zijn vader Jacques werden een maand later op 9 juli 1943
vermoord.
Jansje van Vlaanderen heeft haar herinneringen aan het
gezin Voltijn kort voor haar overlijden laten optekenen. De laatste alinea’s
luiden als volgt:
"In 1942 kreeg ik van de Duitsers te horen dat ik weg moest bij het de
familie Voltijn. Ik wilde helemaal niet weg en wist ook niet waarom ik weg zou
moeten. Ik was toen 21 jaar. De familie Voltijn heeft mij geholpen een andere
baan te vinden. Ook mijn zus, die bij een andere Joodse familie in Nijmegen
werkte, moest daar vertrekken. Uiteindelijk kregen wij een baan bij een
cafetaria in Nijmegen en in 1944 bij Hek in Utrecht.
Op een dag kreeg ik een telegram dat ik afscheid moest nemen van de
familie Voltijn. Toen ik naar het huis ging om afscheid te nemen, was de winkel
al verzegeld en de familie al weg. Het pand werd door de Duitsers in beslag
genomen.
Ik heb dus nooit afscheid van hun kunnen nemen, ik ben hun eeuwig en
zeer dankbaar, ik heb het heel goed gehad, ik was kind aan huis. Die baan bij
Hek die Jacques Voltijn voor mij geregeld had, heeft mijn verdere leven en
geluk bepaald. Na de oorlog was alles weg, Ik heb wel altijd aan die tijd
moeten denken, zelfs nu op mijn sterfbed heb ik goede herinneringen aan die
mensen en die bijzondere tijd.”
Uit: Herinneringen
van Jansje Pretronella Zijnen - van Vlaanderen, opgetekend door schoonzoon C.
Verhoeven, Kik en Marion Verhoeven-Zijnen en zoon Max (Voorburg 2013)
Bron: OGS: Gedenkboek 30; www.joodsmonument.nl ; J. de Moei, Joodse kinderen in het Kamp Vught, Vught 1999, p. 82; G.Luijters, In Memoriam, p. 536-571. Voor herinneringen van het dienstmeisje aan de familie Voltijn, zie ook Community Joods Monument.nl