De 4-jarige Arnoldus Theodoor van Uden, roepnaam: Nollie (Nolly) of Nolleke, was een zoon van Hubertus Wilhelmus van Uden en van Jannette Arnoldina Koolen. Nollie was een  overactief jongetje. Zo heeft hij een keer achter een koets met paarden gehangen zonder dat de koetsier van iets wist. Ook gaf hij zijn schoenen weg en liep op blote voeten in een tijd dat schoenen onbetaalbaar waren.  Hij stond bekend als een lieve dondersteen. 

Op 13 november 1944 was Nolly met zijn moeder en zus Carry naar de stad geweest. In de Broerstraat ging plotseling het luchtalarm af en moesten zij schuilen in de kelder van Van der Werff. Bij thuiskomst zei zijn vader, die bij de luchtbeschermingsdienst zat, dat hij nachtdienst had.  Nolly en zijn zus zouden dan bij hun "opoe" gaan slapen. Kort erop ging echter het luchtalarm opnieuw af. Nolly viel van de divan; hij  werd na een granaatinslag dodelijk getroffen door een scherf. Zijn moeder bracht Nolly snel naar de hulppost in een klein fabriekje in de Thijmstraat. Hij overleed echter op diezelfde dag: 13 november 1944.