Joop Toussaint, zoon van Johannes Wilhelmus Toussaint en Petronella Johanna Ewald,  had na de ambachtschool  diverse cursussen lastechniek gevolgd waardoor hij een goede baan had gekregen bij de ASW fabrieken in Nijmegen.  Hij was de oudste zoon in een gezin van vijf kinderen.  Opa Joseph Toussaint, vroeger schoorsteenveger, woonde bij het gezin in.  In 1941 werd Joop voor de Arbeitseinsatz tewerkgesteld bij de Leuna-Werke (Leuna-fabrieken) in de Duitse plaats Merseburg, een fabriek van synthetische benzine. In 1945 woonde hij volgens zijn Sterbeurkunde, opgesteld in Eisleben d.d. 16 oktober 1947, in het Gemeinschaftslager van het Deutsche Arbeitsfront in Neumar(c)k, een gebied ten oosten van de Oder. Het DAF is de nazistische vereniging van werkgevers en werknemers. Het enige contact in die tijd bestond uit een eenmalig verlof van veertien dagen en een wekelijkse briefwisseling, als de oorlogsomstandgiheden dat toelieten. Hij kwam  onder niet opgehelderde omstandigheden in het ziekenhuis van Eisleben terecht, waar hij op 21 mei 1945 aan uitputting en ondervoeding overleed. Zijn stoffelijk overschot werd later naar Nijmegen gebracht. Joop Toussaint lag tot het najaar van 1969 begraven op de Nijmeegse begraafplaats Daalseweg (graf nummer B-7-5-18). In het dagblad De Gelderlander van 14 juni 1945 is een overlijdensbericht geplaatst van "Josef Wilhelmus Toussaint", overleden "te IJsleben in Duitsland", op de leeftijd van bijna 23 jaar. Sinds 1971 liggen zijn stoffelijke resten op het ereveld Vredehof in Nijmegen. 

Bronnen:  collectie Bart Janssen + foto; G. Thuring, Ereveld Vredehof, Groesbeek 2010, pagina's 32 en 33; website van de Oorlogsgravenstichting:     http://www.ogs.nl/srs_site/SDetail.asp?zt=Toussaint&zn=s&pg=1&sl=154889; PK; e-mail Rob Essers 13 aug.2011 met Sterbeurkunde.  Bart Janssne, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 1225 ev.