1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Bombardement 22 februari 1944

22 februari 1944

Antonius Charles Stuiver

 

      De families Rolink en Stuiver trokken met hun woonwagens rond tot de Duitsers eind 1943 de wagens in beslag namen. Ze kregen toestemming het huis te betrekken van de weggevoerde joodse weduwe Glaser-Egger. In dit huis kwamen de families Rolink en Stuiver grotendeels ( 12 personen) om bij het bombardement van februari 1944. Van de slachtoffers is niets teruggevonden. Antonius Charles was de zoon van Antoon Stuiver en Maria Gerdina Jacoba Schmidt. Hij trouwde met Elisabeth Theresia Wijs. Het echtpaar Stuiver-Wijs kreeg vijf kinderen: Berendina Juliana (*Zevenaar 26 mrt '33), Antonius Charles jr.(*Aalsmeer 10 nov.'34), Hendrik (* Nijmegen 4 mrt '37), Jacobus Johannes (* Wageningen 14 aug.'40), Barend (*Druten 26 dec.'42). Zij kwamen allen om het leven op 22 februari.

 

Bron: collectie Bart Janssen s.v. Rolink; J.Rosendaal, Nijmegen '44, p. 27; Zoeklicht 2000, p. 22 en 25(gecorrigeerd met genlias); www.genlias.nl

  

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
A.Ch. Stuiver
Voornamen:
Antonius Charles
Roepnaam:
Toon
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
rooms-katholiek
Beroep:
Vioolbouwer, venter en scharensliep
Burgerlijke staat:
gehuwd
Adres:
Stikke Hezelstraat 41
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
29-01-1912
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Nijmegen
Datum:
22-02-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
32 jaar

Plaats:
Nijmegen
Locatie:
Stikke Hezelstraat 41 (A)
Begraafplaats:
Onbekend
Omstandigheid:
bombardement
 
Categorie:
Burgers
Dossiernummer:

Stikke Hezelstraat 41

Het waren zware bommen uit Amerikaanse bommenwerpers die een groot deel van het Nijmeegse stadscentrum troffen, net nadat het sein veilig was gegeven. Dit 'gelegenheidsbombardement' was geen vergissing. Het stationsgebied van bezet Nijmegen was namelijk een van de "targets of opportunity" toen de doelen in Duitsland wegens slecht weer onbereikbaar bleken. Deze ramp kostte bijna 800 burgers het leven. 

Op de hoek van de Stikke Hezelstraat en de Houtstraat woonden de families Stuiver en Rolink-Stuiver. Het huis werd getroffen door enkele voltreffers en vloog direct in brand. Broer en zus Stuiver met hun beider gezinnen kwamen om, in totaal twaalf personen. Alleen vader Barend Rolink en diens zoon Jaap overleefden. Zij woonden samen in de Stikke Hezelstraat omdat hun woonwagens, waar zij gewoonlijk in woonden, in beslag waren genomen. Vader Antoon Stuiver woonde na het bombardement in een woonwagen te Herveld. (Bron: COD 7289, PV 14 maart 1944.)

Op de begraafplaats Graafseweg staat op de plek van het massagraf een monument en op het pleintje bij het stadhuis als gedenkteken de schommel, ongeveer op de plaats waar de Montessorikleuterschool stond, waar zoveel kinderen zijn omgekomen. In het stadhuis een wand met alle ca. 800 namen, voorzover die bekend waren in 2002. Op deze site zijn sinds 2007 alle aanvullingen en verbeteringen op de tot dan toe bekende gegevens ingevoerd.

In een "Big Week" in februari '44 wilden de Amerikaans Air Force en de Royal Air Force de Duitse oorlogsindustrie, vooral die van vliegtuigen, een genadeslag toebrengen door massale zware bombardementen. En juist op 22 februari '44 liep dat mis door plotseling verslechterende weersomstandigheden. De eskaders moesten terugkeren naar hun basis en toen ontstond een chaos in het luchtruim boven Duitsland en Nederland. Om hun bommen kwijt te raken zochten de vliegers conform hun instructies een "target of opportunity". Helaas voor Enschede, Deventer, Arnhem en Nijmegen zagen ze deze steden aan als mogelijk doel zonder te beseffen dat deze steden niet in Duitsland lagen. Vooral Nijmegen en Enschede werden zwaar getroffen. Zie ook de folder van de tentoonstelling Bommen op Burgers die van februari tot augustus 2014 te zien was in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis.

Bronnen: (Frank Eliëns), Geraakt in het hart, Nijmegen 22 februari 1944 (Nijmegen 2000; Bart Janssen, De pijn die blijft (Nijmegen 2005); Joost Rosendaal, Nijmegen '44 (Nijmegen 2009); bidprentje voor alle slachtoffers op www.noviomagus.nl B 109 en op dezelfde site de namen van de slachtoffers en ca. 270 bidprentjes van slachtoffers; e-mail H.J. Hendriks 6.4.09 met foto van monument en massagraf-heuvel Graafseweg. Zie ook de documentaire van Ruud den Brok uit 2005 op YouTube. Op 22 februari 2020 onthulde wethouder Vergunst een overzichtsbord van de graven op de Begraafplaats Daalseweg.

Het waren zware bommen uit Amerikaanse bommenwerpers die een groot deel van het Nijmeegse stadscentrum troffen, net nadat het sein veilig was gegeven. Dit 'gelegenheidsbombardement' was geen vergissing. Het stationsgebied van bezet Nijmegen was namelijk een van de "targets of opportunity" toen de doelen in Duitsland wegens slecht weer onbereikbaar bleken. Deze ramp kostte bijna 800 burgers het leven. 

Op de hoek van de Stikke Hezelstraat en de Houtstraat woonden de families Stuiver en Rolink-Stuiver. Het huis werd getroffen door enkele voltreffers en vloog direct in brand. Broer en zus Stuiver met hun beider gezinnen kwamen om, in totaal twaalf personen. Alleen vader Barend Rolink en diens zoon Jaap overleefden. Zij woonden samen in de Stikke Hezelstraat omdat hun woonwagens, waar zij gewoonlijk in woonden, in beslag waren genomen. Vader Antoon Stuiver woonde na het bombardement in een woonwagen te Herveld. (Bron: COD 7289, PV 14 maart 1944.)

Op de begraafplaats Graafseweg staat op de plek van het massagraf een monument en op het pleintje bij het stadhuis als gedenkteken de schommel, ongeveer op de plaats waar de Montessorikleuterschool stond, waar zoveel kinderen zijn omgekomen. In het stadhuis een wand met alle ca. 800 namen, voorzover die bekend waren in 2002. Op deze site zijn sinds 2007 alle aanvullingen en verbeteringen op de tot dan toe bekende gegevens ingevoerd.

In een "Big Week" in februari '44 wilden de Amerikaans Air Force en de Royal Air Force de Duitse oorlogsindustrie, vooral die van vliegtuigen, een genadeslag toebrengen door massale zware bombardementen. En juist op 22 februari '44 liep dat mis door plotseling verslechterende weersomstandigheden. De eskaders moesten terugkeren naar hun basis en toen ontstond een chaos in het luchtruim boven Duitsland en Nederland. Om hun bommen kwijt te raken zochten de vliegers conform hun instructies een "target of opportunity". Helaas voor Enschede, Deventer, Arnhem en Nijmegen zagen ze deze steden aan als mogelijk doel zonder te beseffen dat deze steden niet in Duitsland lagen. Vooral Nijmegen en Enschede werden zwaar getroffen. Zie ook de folder van de tentoonstelling Bommen op Burgers die van februari tot augustus 2014 te zien was in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis.

Bronnen: (Frank Eliëns), Geraakt in het hart, Nijmegen 22 februari 1944 (Nijmegen 2000; Bart Janssen, De pijn die blijft (Nijmegen 2005); Joost Rosendaal, Nijmegen '44 (Nijmegen 2009); bidprentje voor alle slachtoffers op www.noviomagus.nl B 109 en op dezelfde site de namen van de slachtoffers en ca. 270 bidprentjes van slachtoffers; e-mail H.J. Hendriks 6.4.09 met foto van monument en massagraf-heuvel Graafseweg. Zie ook de documentaire van Ruud den Brok uit 2005 op YouTube. Op 22 februari 2020 onthulde wethouder Vergunst een overzichtsbord van de graven op de Begraafplaats Daalseweg.

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Stikke Hezelstraat 41

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.