David Sealtiel was een zoon van Samuel Sealtiel en Roza (Roosje) Lever. (Leever).  Hij trouwde met Aaltje Cohen.  Zij kregen zes kinderen: Roosje, Frederika, Rachel, David, Samuel en Maurits (allen opgepakt en vermoord in '40-'45 - vier kinderen van dochter Rachel Grünwald-Sealtiel hebben de oorlog overleefd. ). 

 

Het gezin verhuisde binnen Amsterdam vele malen. David had een eigen slagerszaak van 1906 tot 1926. Toen verkocht hij zijn zaak en ging zich geheel toeleggen op het kunstschildersvak, dat tot dan toe slechts zijn hobby was geweest. Aanvankelijk liep zijn zaak in schilderijtjes, spiegeltjes en beschilderde lampenkappen wel goed, maar langzamerhand werd het minder en in 1929 ging hij failliet. In 1932 wierp hij zich op het maken en verkopen van kunstgebitten naast zijn activiteit als kunstschilder. Hij had een uitvinding gedaan waardoor kunstgebitten bijna net zo goed bleven zitten als een echt gebit. Het lukte hem echter niet goed deze uitvinding op de markt te brengen. Een jaar later stak hij zijn energie weer in het slagersvak, maar raakte  in overspannen toestand en werd als zenuwpatiënt enige maanden opgenomen.  In november 1933 hervatte hij zijn werkzaamheden, ditmaal voor winkelreclames en als  handelaar in loterijlotjes. Zonder veel succes. In april 1940 stierf zijn vrouw Aaltje Cohen.