1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Concentratiekampen

1938-1945

P. Ruijsch van Dugteren

Pieter Ruijsch van Dugteren

 

Pieter (*1895) was de zoon van Pieter Ruijsch van Dugteren sr., gemeente-geneesheer Wijchen, en Jacoba Adriana Beszelsen. Hij had een broer, Lodewijk, en een zus Anna. Pieter trouwde in maart 1932 Maria Johanna Alida (Iep) Faber in Gorssel, tuinarchitecte en dochter van een bekende Deventer oogarts.  Zij kregen twee kinderen, Elize en een zoon, conform de familietraditie weer Pieter (*1936) genoemd. In De Gelderlander van 28 juni 1945 plaatst Pieters vrouw , Iep Faber, een oproep om inlichtingen over haar man. Zij weet dan slechts dat hij op 18 augustus 1944 thuis door Duitse SS-militairen is opgepakt, op 25 augustus 1944 naar Arnhem is gebracht, vervolgens op 31 augustus naar Kamp Amersfoort en dan op 7 september 1944 als politieke gevangene naar KZ-Neuengamme in Duitsland.

Later heeft de familie vernomen, dat het dienstmeisje omgang had met in de buurt gelegerde SS-ers en aan hen verraden heeft dat de heer des huizes illegale blaadjes las en verspreidde, dat hij naar Engelse zenders luisterde en bezig was om van een grote Nederlandse vlag een kleinere Amerikaanse en Britse vlag te vervaardigen om daarmee de bevrijders te verwelkomen. Uit zijn Sterbeurkunde (Hamburg-Neuengamme d.d. 3 oktober 1945) blijkt dat hij naar het beruchte KZ Neuengamme is getransporteerd, waar hij op 20 november 1944 overleden is aan "Lymphangitis Linker Unterschenkel". Het betreffende dienstmeisje, Annie geheten, is later wel aangeklaagd, maar het verraad kon niet worden bewezen.

Bron : PK; J. Schuyf, Neuengamme ; e-mail Bart Janssen 24 juni 2011; OGS gedenkboek 34; e-mail Rob Essers 5 aug.2011 met Sterbeurkunde en personalia; collectie Bart Janssen, ook onder Dodemont + foto; e-mail zoon P. Ruijsch van Dugteren aan H. Termeer, d.d. 5 april 2018; art.in De Gelderlander, katern Nijmegen, 25 sept. 2018; e-mail Henk Termeer 22 aug. 2019 met Artikel ‘De fatale vlag’ door Jan Brauer in: Elzeviers Weekblad, 17 augustus 2019, pp. 26-28 (over de herinneringen van zoon Pieter over zijn vader + foto's)

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
P. Ruijsch van Dugteren
Voornamen:
Pieter
Roepnaam:
Pieter
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
geen
Beroep:
aspergeskweker
Burgerlijke staat:
gehuwd
Adres:
Sophiaweg/Dorpsstraat 180(=Korte Bredestraat 50)
Woonplaats:
Hees (Nijmegen)
 
Geboortedatum:
07-12-1895
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Wijchen
Datum:
20-11-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
48 jaar

Plaats:
Neuengamme
Locatie:
Hamburg-Neuengamme
Begraafplaats:
KZ Neuengamme
Omstandigheid:
omgekomen
 
Categorie:
Burgers
Dossiernummer:

Neuengamme

Het kamp werd op 13 december 1938 geopend. Als dependance van Sachsenhausen was het kamp aanvankelijk bedoeld om arbeiders voor de plaatselijke SS-steenfabriek te huisvesten. In juni 1940 werd Neuengamme een zelfstandig concentratiekamp. Het hoofdkamp was 213.000 vierkante meter groot en ving de meeste mensen op.

Neuengamme bezat geen gaskamers of vergelijkbare methoden om mensen massaal van het leven te beroven. Desondanks stierven er meer dan 42.900 mensen door de onmenselijke toestanden in het kamp, waaronder epidemieën en gebrek aan voedsel. Tijdens de oorlog verbleven ongeveer 106.000 mensen in Neuengamme. Het hoogste gevangenisnummer dat in de dodenboeken vermeld staat is 87.067.000.

In geheel Noord-Duitsland lagen nog 92 zogenaamde buitenkampen die bestuurlijk gezien onder Neuengamme vielen. Zelfs op het kanaaleiland Alderney was een buitenkamp. Deze buitenkampen hadden vaak maar een kort bestaan. In 1944 functioneerden er zestig gelijktijdig.

De mensen in de kampen, afkomstig uit zo'n 28 landen, waren veelal krijgsgevangenen, gijzelaars, verzetsstrijders, Joden, Roma en Sinti, homoseksuelenen Jehova's getuigen.

Bij aankomst moesten alle persoonlijke bezittingen worden afgegeven. Vervolgens werd al het lichaamshaar afgeschoren en kreeg men een nummer op een zinken plaatje dat om de nek gedragen moest worden. De SS probeerde de morele en psychische weerstand van de gevangenen te breken door hen in vernederende omstandigheden te laten leven en werken. De barakken waren overvol, sanitaire voorzieningen waren ontoereikend en enige privacy was er niet. Men kreeg onvoldoende voedsel en moest zware arbeid verrichten. De dag was zo strikt ingedeeld dat er nauwelijks een vrije minuut overbleef.

Op 19 november 1941 arriveerden de eerste 270 Nederlanders in Neuengamme. Vast staat dat in 21 rechtstreekse transporten, meestal vanuit Amersfoort, 3.084 Nederlanders naar Neuengamme werden getransporteerd. Het totaal aantal Nederlanders dat in Neuengamme werd ondergebracht, wordt geschat op 6950. Onder hen honderden vroeg in de oorlog gearresteerde communisten, anti-Duitse politiemensen en 601 mannen van de vergeldings-razzia van Putten. Volgens de dodenboeken kwamen minimaal 3500 Nederlanders in Neuengamme om. Het aantal omgekomenen ligt ongetwijfeld hoger. Omdat vrijwel de gehele kampadministratie is vernietigd, is het moeilijk om de juiste aantallen vast te stellen. Het is zeker dat 613 Nederlanders Neuengamme hebben overleefd

Op 4 mei 1945 werd Neuengamme door de geallieerden bevrijd.

Bron: Wikipedia

Het kamp werd op 13 december 1938 geopend. Als dependance van Sachsenhausen was het kamp aanvankelijk bedoeld om arbeiders voor de plaatselijke SS-steenfabriek te huisvesten. In juni 1940 werd Neuengamme een zelfstandig concentratiekamp. Het hoofdkamp was 213.000 vierkante meter groot en ving de meeste mensen op.

Neuengamme bezat geen gaskamers of vergelijkbare methoden om mensen massaal van het leven te beroven. Desondanks stierven er meer dan 42.900 mensen door de onmenselijke toestanden in het kamp, waaronder epidemieën en gebrek aan voedsel. Tijdens de oorlog verbleven ongeveer 106.000 mensen in Neuengamme. Het hoogste gevangenisnummer dat in de dodenboeken vermeld staat is 87.067.000.

In geheel Noord-Duitsland lagen nog 92 zogenaamde buitenkampen die bestuurlijk gezien onder Neuengamme vielen. Zelfs op het kanaaleiland Alderney was een buitenkamp. Deze buitenkampen hadden vaak maar een kort bestaan. In 1944 functioneerden er zestig gelijktijdig.

De mensen in de kampen, afkomstig uit zo'n 28 landen, waren veelal krijgsgevangenen, gijzelaars, verzetsstrijders, Joden, Roma en Sinti, homoseksuelenen Jehova's getuigen.

Bij aankomst moesten alle persoonlijke bezittingen worden afgegeven. Vervolgens werd al het lichaamshaar afgeschoren en kreeg men een nummer op een zinken plaatje dat om de nek gedragen moest worden. De SS probeerde de morele en psychische weerstand van de gevangenen te breken door hen in vernederende omstandigheden te laten leven en werken. De barakken waren overvol, sanitaire voorzieningen waren ontoereikend en enige privacy was er niet. Men kreeg onvoldoende voedsel en moest zware arbeid verrichten. De dag was zo strikt ingedeeld dat er nauwelijks een vrije minuut overbleef.

Op 19 november 1941 arriveerden de eerste 270 Nederlanders in Neuengamme. Vast staat dat in 21 rechtstreekse transporten, meestal vanuit Amersfoort, 3.084 Nederlanders naar Neuengamme werden getransporteerd. Het totaal aantal Nederlanders dat in Neuengamme werd ondergebracht, wordt geschat op 6950. Onder hen honderden vroeg in de oorlog gearresteerde communisten, anti-Duitse politiemensen en 601 mannen van de vergeldings-razzia van Putten. Volgens de dodenboeken kwamen minimaal 3500 Nederlanders in Neuengamme om. Het aantal omgekomenen ligt ongetwijfeld hoger. Omdat vrijwel de gehele kampadministratie is vernietigd, is het moeilijk om de juiste aantallen vast te stellen. Het is zeker dat 613 Nederlanders Neuengamme hebben overleefd

Op 4 mei 1945 werd Neuengamme door de geallieerden bevrijd.

Bron: Wikipedia

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Neuengamme

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.