Elsa Meijer was een dochter van Max Meijer en Henriëtte Schlesinger. Zij trouwde op 8 juli 1894 met Theodor Rothe. Hij overleed op 16-11-1930 in Berlijn. Vanuit Berlijn kwam zij in september 1938 naar Amsterdam, waar het echtpaar Walther Rothe en Gertraud Rothe-Jacobi verbleef. Walther was een zoon van Elsa en Theodor.  

Elsa vestigde zich op 08-10-1940 in Nijmegen, komende vanuit Zandvoort. In Zandvoort woonden Elsa en het echtpaar Rothe-Jacobi op hetzelfde adres. In september 1940 kwam het Duitse bevel dat alle Joden met een niet-Nederlandse nationaliteit alle kustgebieden moesten verlaten. 

Ook in Nijmegen hebben zij enige tijd op hetzelfde adres: Graafseweg 191 gewoond, maar ook deels op verschillende adressen. In 1941 is zij vermoedelijk ondergedoken, vanaf die datum is geen woonadres bekend. 

Wanneer Elsa precies is opgepakt is niet bekend. Op haar persoonskaart staat genoteerd : mei 1943 Duitsland.. In die tijd woonde zij in de Dr. Jan Berenstraat 82. Vermoedelijk werd zij op 9 april opgepakt en overgebracht naar Westerbork met het transport van de door de werkvrouw van de politie Th. Gabriël begeleide transport. Op 10 april werd zij geregistreerd in kamp Westerbork, waar zij in een ziekenbarak werd opgenomen. Zij werd op 27-04-1943 vanuit Westerbork naar Sobibor gedeporteerd, waar zij direct na aankomst werd omgebracht. De naam van Elsa Meijer (Meyer) komt voor op de Ziekenlijst blz 16 van de bezetter, kennelijk was zij een tijdlang te ziek om opgepakt te worden. 

Zonder twijfel is al wat Elsa overkwam mede van invloed geweest op de de geestesgesteldheid van haar schoondochter Gertraud Rothe-Jacobi, die zich op 1 april 1944 van het leven beroofde.

PK. Het Joods Monument hanteert als woonadres : van Sligtenhorststraat 22 in Nijmegen, daar heeft ze in 1940 gewoond. Ze huurde er een kamer bij de familie Prudon. 

Bronnen: Joods Monument; Oorloginnijmegen.nl - Ziekenlijst blz 16; PK.