Wilhelmus J. Peters was een zoon van Johannes Hendrikus Peters en van Johanna van Ooijen.  Hij  was  met Antoinette Adriana Hartogs op 27 april 1927 in Kleef (Dtld). Hij had - voor zover bekend - één dochter Henny. Hun huis, aan de Oude Stadsgracht, was bij het bombardement van 22 februari 1944 ernstig beschadigd. Het familielid Paula Hermsen-Hartogs, dat op bezoek was geweest, was daarbij omgekomen (zie elders op deze site). Wilhelmus had zich voor de Arbeidseinsatz in Duitsland moeten melden. Hij werkte in de zaak van zijn schoonzus in Kleef en kwam elke dag naar huis. Op zondag 17 september 1944 dwarrelden duizenden geallieerde parachutisten in de omgeving van Nijmegen naar beneden. Rond de Waalbrug werd vreselijk gevochten en overal werden granaten afgeschoten. Het gezin Peters schuilde in de kelder maar doordat de Hitlerjugend diverse huizen in brand staken waaronder ook de woning van het echtpaar en hun dochter besloot het gezin te vluchten. 's Nachts sliepen zij in het Sportfondsenbad en overdag trokken ze dan bij de een en dan bij de ander in. Tenslotte kwamen zij bij een boer in Malden terecht waar zij onderdak kregen maar daarvoor wel op het land moesten. Tenslotte kon het gezin weer in Nijmegen terecht in de Mozartstraat. Op 1 januari 1945 hoorde Wilhelmus dat de huizen van zijn ouders en broers in Beek waren verwoest en dat zij zich nu in de Nijmeegse benedenstad bevonden. Hij vertrok om hen te zoeken. Dat werd hem tenslotte fataal. 's avonds kwam hij om bij de inslag van een granaat op de Daalseweg.  Hij was toen onderweg naar huis. Aanvankelijk werd hij begraven op de algemene bgraafplaats aan de Graafseweg maar zijn resten werden later overgebracht naar de begraafplaats aan de Daalseweg.