Harrie en Dora Peters-van de Vall woonden met hun vijf kinderen bij hun slagerij op de Broerweg. Harrie was de zoon van Petrus Peters en Lamberdine Loeffen. Harrie kwam uit een echte slagersfamilie, zijn broers hadden ook een slagerij.  Na 17 september 1944 zocht het gezin een veilige plaats  bij de schoonouders Van de Vall op de Berg en Dalseweg 336. Zij hebben daar voornamenlijk in de kelder geleefd. Op de Kopse Hof tot aan de Postweg stonden honderden kanonnen die voortdurend richting Duitsland schoten.  Toen Harrie op 3 december 1944 hoorde dat zijn slagerij door drie Duitse granaten getroffen was, ging hij naar de Broerweg om de zaak dicht te timmeren. Toen Harrie daarmee klaar was stapte hij op de fiets om terug te rijden.  Toen er weer geschoten werd schuilde Harrie achter een muurtje. Net toen hij weer wilde opstaan raakte hij dodelijk gewond door scherven van een granaat die in een boom geslagen was.  Hij stierf ter plekke.  Zoon Leo raakte later bij een ontploffing door het spelen met explosieven zwaargewond, maar overleefde.

Bronnen: collectie Bart Janssen+foto; www.genlias.nl ; verhaal in De Wijkkrant voor Nijmegen-Oost, febr.2017, p. 5 met foto van Harry en zoon Leo; Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 951 ev.