Joop Nannings was de tweede zoon van de boekhouder Johannes (Jan) Hermanus Michael Nannings uit Nijmegen en Josephina (Fien) Cornelia Johanna Hendrika Janson uit Gennep. Zij trouwden op 11 mei 1920 te Gennep en vestigden zich in Nijmegen. Zoon Joop werd radiomonteur en dook onder na beroerde ervaringen met de Arbeitseinsatz. Hij werd echter omstreeks 25 juli 1944 door de politie op de Antoniusplaats in Nijmegen opgepakt omdat hij tijdens zijn tewerkstelling bij de  Krupp Werke te Rheinhausen (sinds 1943) naar huis was gevlucht na  mishandeling door een Duitse werkmeester. Na enige dagen opsluiting in het Nijmeegse politiebureau werd hij overgebracht naar kamp Amersfoort en rond 17 augustus 1944 vandaar getransporteerd naar kamp Brück bij Ahrweiler en vervolgens naar een kamp op het "Fliegerhorst" in Langendiebach. Bij de bevrijding was Joop reeds zwaar ziek en vertrok hij naar Hanau. Op 1 mei 1945 overleed hij aan zijn ontberingen (tuberculose, hongeroedeem en sporen van mishandeling) in het Amerikaanse hospitaal (Hilfskrankenhaus), Langgasse 10, te Grossauheim am Main, Hessen (D). Eind juni werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar Nederland en herbegraven in de Heilig Landstichting II-3; ook op het Ereveld Loenen heeft hij een grafsteen.

Bron:  OGS met foto grafsteen in Loenen; e-mails van Ans van Hees-Nannings(nicht) d.d. 21 en 24 oktober 2008 (met bijlage) en 31 oktober 2008; Gerard Thuring, Ereveld Vredehof, Groesbeek 2010, p.34-35 met foto graf H.-Landstichting; overlijdensann. De Gelderlander 26 juni 1945,geplaatst door zijn oudste broer John Nannings; e-mail Rob Essers 5 aug 2011 met Sterbeurkunde uit Grossauheim am Main 28 nov.'45; collectie Bart Janssen met foto en bidprentje. Zie ook Bart Janssne, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 913 ev  PK