1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Jodenvervolging

17/18 november 1942

Gedenkplaat Kitty de Wijzeplaats

David Minco

 

David Minco was een zoon van Nathan Minco en Lea Schweiger. Het ouderlijke gezin telde zes kinderen. Oorspronkelijk werkte David in Almelo en Hengelo als winkelbediende. David trouwde in 1923 met  Elisabeth Lindeman, dochter van Marlena Bos en Sallie Lindeman en afkomstig uit Almelo.  Het echtpaar kreeg twee zonen.  Zij vestigden zich op 23-06-1928 in Nijmegen,, in een bekende winkelstraat, de Lange Hezelstraat. komende vanuit Amsterdam. Het echtpaar dreef er een galanteriewinkel. 

Tijdens de oorlog probeerde vader Minco een onderduikadres te vinden in de naaste omgeving, maar dat mislukte. Een bewoonster van de Houtstraat die aarzelde en advies vroeg aan de pastoor, kreeg te horen dat zij gelet op het gevaar dat zij daarmee kon lopen beter geen onderduikers in huis kon nemen.  Onderduikers in huis nemen werd vaak als te gevaarlijk gevonden. Dat had wel tot gevolg dat bij de  razzia van 17 november '42  David, Elisabeth en zoon Sallie konden worden opgepakt.

Zij werden  op 24-11-1942 vanuit Westerbork op transport nr 38 gesteld naar Auschwitz, waar moeder Elisabeth en zoon Sallie (*1930) direct na aankomst werden vermoord. Vader David moest dwangarbeid verrichten in Auschwitz en in een Aussenkommando tot ook hij in maart 1944 de dood vond ergens in midden Europa.  Hun oudste zoon Nathan overleefde de oorlog.

Zoon Nathan heeft de oorlog overleefd. (mail van het Regionaal Archief Nijmegen d.d. 28-05-2021). In 1949 kwam hij opnieuw in Nijmegen wonen. Bron: www.joodsmonument.nl ; PK ; F. Eliëns, Nijmegen tussen bezetting en bevrijding, p.60-62 ; G.Luijters, In Memoriam, p.311  www.oorlogsdodenoldenzaal.nl  Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-945 blz 886 ev

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
D. Minco
Voornamen:
David
Roepnaam:
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
Nederlands-Israelitisch
Beroep:
koopman in manufacturen,
Burgerlijke staat:
gehuwd
Adres:
Lange Hezelstraat 39a
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
14-05-1899
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Oldenzaal
Datum:
31-03-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
44 jaar

Plaats:
Midden-Europa
Locatie:
concentratiekamp
Begraafplaats:
Omstandigheid:
vergast/vermoord
 
Categorie:
Burgers: Joden
Dossiernummer:

Grote razzia

Op 17 november 1942 begon de grote razzia in Nijmegen die tot doel had alle Joden op te pakken. 196 mensen werden uit hun huis gehaald door Nijmeegse politieagenten en naar het gebouw van de HBS aan de Kronenburgersingel overgebracht. De volgende dag vond het transport per trein naar het station Hooghalen plaats. Vanaf dat station moesten ze lopend naar het doorgangskamp Westerbork.

101 van hen werden al een week later naar Auschwitz gedeporteerd. In het totaal zijn 192 van de 196 opgepakte Joden in de concentratie- en vernietigingskampen vermoord of omgekomen door de ontberingen van dwangarbeid en mishandeling.

4 mensen overleefden de oorlog. Het echtpaar Tauber werd gered doordat de werkgever van Fritz Tauber hem onmisbaar verklaarde. Vervolgens lukte het Fritz en Helene om door onder te duiken uit handen van de Nazi’s te blijven. De 80-jarige Bianka Fraenkel-Wygodzinsky werd uitgewisseld met Duitsers in Palestina en Harrie van Geuns overleefde de concentratiekampen.

Foto: Het gebouw van de Gemeentelijke H.B.S. op de hoek met de Stieltjesstraat gezien vanuit het Kronenburgerpark door J.F. Kloosterman, uitgeverij Nijmegen – 1905 – Regionaal Archief Nijmegen, Publiek Domein.

Bronnen: Oorloginnijmegen; Fr. Eliëns, Nijmegen tussen bezetting en bevrijding, Zaltbommel 1995, p. 48 e.v. ; G. Luijters, In Memoriam, Amsterdam 2012, p. 311-315 ; Lennert Savenije, "In dienst van de Nieuwe Orde?" Jaarboek Numaga 2012, p.72 e.v.

Op 17 november 1942 begon de grote razzia in Nijmegen die tot doel had alle Joden op te pakken. 196 mensen werden uit hun huis gehaald door Nijmeegse politieagenten en naar het gebouw van de HBS aan de Kronenburgersingel overgebracht. De volgende dag vond het transport per trein naar het station Hooghalen plaats. Vanaf dat station moesten ze lopend naar het doorgangskamp Westerbork.

101 van hen werden al een week later naar Auschwitz gedeporteerd. In het totaal zijn 192 van de 196 opgepakte Joden in de concentratie- en vernietigingskampen vermoord of omgekomen door de ontberingen van dwangarbeid en mishandeling.

4 mensen overleefden de oorlog. Het echtpaar Tauber werd gered doordat de werkgever van Fritz Tauber hem onmisbaar verklaarde. Vervolgens lukte het Fritz en Helene om door onder te duiken uit handen van de Nazi’s te blijven. De 80-jarige Bianka Fraenkel-Wygodzinsky werd uitgewisseld met Duitsers in Palestina en Harrie van Geuns overleefde de concentratiekampen.

Foto: Het gebouw van de Gemeentelijke H.B.S. op de hoek met de Stieltjesstraat gezien vanuit het Kronenburgerpark door J.F. Kloosterman, uitgeverij Nijmegen – 1905 – Regionaal Archief Nijmegen, Publiek Domein.

Bronnen: Oorloginnijmegen; Fr. Eliëns, Nijmegen tussen bezetting en bevrijding, Zaltbommel 1995, p. 48 e.v. ; G. Luijters, In Memoriam, Amsterdam 2012, p. 311-315 ; Lennert Savenije, "In dienst van de Nieuwe Orde?" Jaarboek Numaga 2012, p.72 e.v.

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Grote razzia

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.