1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Jodenvervolging

10 januari - 3 oktober 1942

Gedenkplaat Kitty de Wijzeplaats

Huis van de familie Meijer-Hartog aan de Kwakkenbergweg

Daniel Meijer

 

Daniel was een zoon van Jakob Meijer (1837-1909) en Wilhelmina Bargeboer (1848-1935). Hij kwam uit een gezin van 11 kinderen (zie Joods Monument). Daniel trouwde in Eindhoven op 20-10-1920 met Virginie Hartog.

Daniel Meijer vestigde zich op 26-04-1923 in Nijmegen, met echtgenote Virginie en zoon Jacob (* 1921), komende vanuit Amsterdam. In 1926 werd in Nijmegen een dochter geboren, Caroline (of Carolina).  In 1932 kocht  Daniel Meijer  grond en bouwde er het huis waarin het gezin ging wonen aan de Kwakkenbeergweg 94. Het echtpaar Meijer bezat veel onroerend goed in Nijmegen t.w. Mariënburg 14-24, Regentessestraat 27-29, Guyotstraat 7-9, Stikke Hezelstraat13/Jodengas 19-21, Stikke Hezelstraat 15, Muntweg 1-3, Berg en Dalseweg 142, Fagelstraat 90-92 en Kwakkenbergweg 94. Al deze woningen werden door de NSB onteigend en doorverkocht.

Het hele gezin is mogelijk in oktober 1942 opgepakt. Virginie komt voor op de lijst van vermoedelijk gearresteerde Joden bij de razzia van 2 oktober 1942.  Dochter Carolina werd met haar moeder Virginie op 9 oktober 1942 uit Westerbork naar Auschwitz getransporteerd (transport 26) en meteen na aankomst vergast. Vader Daniël en zoon Jacob zijn mogelijk met dezelfde trein vervoerd maar bij aankomst tewerkgesteld - hetgeen veel voorkwam. Als overlijdensdatum wordt 31-01-1943 aangehouden. 

Hun huis in Nijmegen werd op 26-11-1942 ontruimd. Het huis zou zijn leeggeroofd door Gerard Melchior Verstegen, een fanatieke NSB banleider, die zijn zoon Anton Adolf Benito noemde. Deze Verstegen kocht in augustus 1942 dit huis van NSB Kringleider Paes, die het in juni  1942 in handen had gekregen. Verstegen gaat er na de koop ook wonen.  In januari 1944 werd het huis door de Duitse Wehrmacht gevorderd - Verstegen kreeg er een vergoeding voor.

Het huis Kwakkenberg 94 komt voor op de lijst van "door Joden bewoonde huizen"van na oktober 1941.  Het was de bedoeling al de op deze lijst vermelde huizen te ontruimen. 

Gerard Melchior Verstegen ( Nijmegen 10-01-1930 - Springwood (AUS) november 2009)  had als banleider de taak om druk uit te oefenen op vooraanstaande Joodse personen uit het bedrijfsleven om forse bedragen te betalen aan de NSB door te dreigen met sluiting van hun bedrijf en deportatie. 10% van de bedragen mocht hij zelf houden.  Hij kon er royaal van leven en zich bovendien twee huizen uit Joods bezit aanschaffen (het pand aan de Kwakkenbergweg 94 en aan de Sophiaweg 45, hoek Lindelaan).  Kennelijk kon hij het zich niet alleen financieel permitteren maar had hij binnen NSB kringen genoeg aanzien om in deze villa te kunnen gaan wonen na deportatie van de familie Meijer. 

De villa van de familie Meijer aan de Kwakkenbergweg 94 diende later als "Hotel Glen"voor het welzijn van de Canadese Glens. Op 4 november 1944 werd het huis een "Rest Centre"...."which contained every convenience possible". 

Bron: www.joodsmonument.nl ; G.Luijters, In Memoriam, p. 223 e.v.  Noviomagus.nl Rob Essers april 2020, wwwoorloginnijmegen.nl  www.geni.com  www.genealogieonline.nl  info d.d. 23-02-2021 van Maarten Strijbosch  die zich bezig houdt met de geschiedenis van het huis Kwakkenbergweg 94.  www. oorloginnijmegen.nl 

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
D. Meijer
Voornamen:
Daniel
Roepnaam:
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
Nederlands-Israelitisch
Beroep:
koopman - kunsthandelaar
Burgerlijke staat:
gehuwd
Adres:
Kwakkenbergweg 94
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
04-11-1892
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Oude-Pekela
Datum:
31-01-1943
Datum toevoeging:
Leeftijd:
50 jaar

Plaats:
Auschwitz (P)
Locatie:
concentratiekamp AuschWitz
Begraafplaats:
Auschwitz
Omstandigheid:
vergast/vermoord
 
Categorie:
Burgers: Joden
Dossiernummer:

Joodse werkkampen

De Joodse werkkampen werden ingesteld op basis van een op 10 oktober 1941 genomen besluit van rijkscommissaris Arthur Seyss-Inquart. Van december 1941 tot en met augustus 1942 werden 42 onder de Rijksdienst voor de Werkverruiming ressorterende kampen ontruimd. Vanaf 10 januari 1942 vormden zij de "wachtkamer" van kamp Westerbork.

Mede door de maatregelen van de Duitse bezetter waren er in Nederland al in het begin van de Tweede Wereldoorlog veel Joodse werklozen. Reeds vroeg in de oorlog overwogen De Duitse autoriteiten overwogen deze werklozen over te brengen naar werkkampen. In totaal zijn er meer dan veertig van deze kampen ingericht. Nadat de bezetter alle Joden hun baan had ontnomen waren zij van dat bewind qua inkomen afhankelijk geworden. De Joodse Raad voor Amsterdam ging ermee akkoord werkloze Joden naar het noorden en oosten van Nederland te sturen.

In totaal zijn er ruim 5.200 zo werkloos gemaakte Joden overgebracht naar de werkkampen. De eerste 2000 werden op 9 januari gekeurd en kwamen op 10 januari 1942 in een werkkamp aan. Het werk dat zij moesten verrichten was onder andere spitten op de heide, aardappels rooien en wegen of paden aanleggen. Deze joodse werklozen verdienden twintig procent minder dan de andere werklozen. Omdat de grond bevroren was, kwam er in de eerste maanden weinig van werken terecht. Bij de tewerkstelling van de Joden in de kampen heeft de arbeidsdienst bemiddeld. Het doel van de bezetter was mede het isoleren van de joodse mannen van hun gezinnen, om zodoende deze groep gemakkelijker in de greep te houden.

Uiteindelijk bleken de kampen doorgangskampen voor deportatie van deze Joden. In de nacht van 2 op 3 oktober 1942, tijdens de laatste dag van Soekot of het Loofhuttenfeest, werden de Joden uit de meeste van deze kampen gehaald. Ze werden met het voorwendsel van gezinshereniging via kamp Westerbork naar vernietigingskampen vervoerd. Dit lot ondergingen 30 Nijmegenaren waarvan een aantal in Westerbork vrouw en kinderen aantroffen die 2 oktober tijdens de razzia die toen plaatsvond waren opgepakt.

Meer informatie: Joodse werkkampen; Oorlog in Nijmegen

De Joodse werkkampen werden ingesteld op basis van een op 10 oktober 1941 genomen besluit van rijkscommissaris Arthur Seyss-Inquart. Van december 1941 tot en met augustus 1942 werden 42 onder de Rijksdienst voor de Werkverruiming ressorterende kampen ontruimd. Vanaf 10 januari 1942 vormden zij de "wachtkamer" van kamp Westerbork.

Mede door de maatregelen van de Duitse bezetter waren er in Nederland al in het begin van de Tweede Wereldoorlog veel Joodse werklozen. Reeds vroeg in de oorlog overwogen De Duitse autoriteiten overwogen deze werklozen over te brengen naar werkkampen. In totaal zijn er meer dan veertig van deze kampen ingericht. Nadat de bezetter alle Joden hun baan had ontnomen waren zij van dat bewind qua inkomen afhankelijk geworden. De Joodse Raad voor Amsterdam ging ermee akkoord werkloze Joden naar het noorden en oosten van Nederland te sturen.

In totaal zijn er ruim 5.200 zo werkloos gemaakte Joden overgebracht naar de werkkampen. De eerste 2000 werden op 9 januari gekeurd en kwamen op 10 januari 1942 in een werkkamp aan. Het werk dat zij moesten verrichten was onder andere spitten op de heide, aardappels rooien en wegen of paden aanleggen. Deze joodse werklozen verdienden twintig procent minder dan de andere werklozen. Omdat de grond bevroren was, kwam er in de eerste maanden weinig van werken terecht. Bij de tewerkstelling van de Joden in de kampen heeft de arbeidsdienst bemiddeld. Het doel van de bezetter was mede het isoleren van de joodse mannen van hun gezinnen, om zodoende deze groep gemakkelijker in de greep te houden.

Uiteindelijk bleken de kampen doorgangskampen voor deportatie van deze Joden. In de nacht van 2 op 3 oktober 1942, tijdens de laatste dag van Soekot of het Loofhuttenfeest, werden de Joden uit de meeste van deze kampen gehaald. Ze werden met het voorwendsel van gezinshereniging via kamp Westerbork naar vernietigingskampen vervoerd. Dit lot ondergingen 30 Nijmegenaren waarvan een aantal in Westerbork vrouw en kinderen aantroffen die 2 oktober tijdens de razzia die toen plaatsvond waren opgepakt.

Meer informatie: Joodse werkkampen; Oorlog in Nijmegen

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Joodse werkkampen

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.