Inge werd door haar ouders (Abraham Meierhof geb 1886 Frielenhof en Gerda Margarete Kuder geb 1899 Morhangl) naar Nederland gestuurd om te ontkomen aan het nazi-bewind. Doel was om met het hele gezin naar Engeland te emigreren en van daaruit naar de V.S. In maart 1939 stuurden haar ouders Inge alvast vooruit naar Nederland met de gedachte dat zij daar veiliger was. Intussen probeerden de ouders in Duitsland toestemming te krijgen om met het hele gezin te emigreren.  Inge  kwam aan in Beverwijk en verhuisde op 27-03-1939 naar Amsterdam. Zij woonde in verschillende kindertehuizen.  Op 02-01-1940 verhuisde zij naar het gezin van een oudtante in Arnhem, de familie Herz aan de Bovenbrugstraat 12. Dit tegen het advies van de Geneeskundige Inspectie voor Gelderland en Limburg. Deze instantie was van mening dat de heer Herz niet meer zo jong was, ruwe taal bezigde en "een zeer liberaal standpunt ten opzichte van zijn godsdienst" in nam. (Margo Klijn, De stille slag. Joodse Arnhemmers, 1933-1945, Arnhem 2003, p. 82-83) Na de dood van de oudtante verhuisde Inge opnieuw in  11-12-1941,  nu naar Nijmegen.  In het gezin van Jacob de Wijze en Saartje Katan in Nijmegen werd zij met open armen ontvangen. Zij hadden zelf drie kinderen, Ellie, Kitty en Louis.  De familie hechtte zich  aan Inge en zagen haar als hun pleegdochter.  Bij de razzia van 2 op 3 oktober 1942 werd ook het gezin De Wijze met hun pleegkind gearresteerd en overgebracht naar Westerbork. Vanuit Westerbork werden zij op transport gesteld naar Auschwitz. Jacob, Saartje en Inge werden direct bij aankomst vergast. De drie kinderen de Wijze overleefden de oorlog. Ellie als onderduikster, Kitty overleefde diverse concentratiekampen en Louis overleefde Auschwitz en de dodenmars.  Zie voor zijn herinneringen : Ontsnapping uit de dodenmars, Amsterdam 2004.  De ouders van Inge - laatst bekend adres is Heinzberg, Hochstr. 66 - werden in 1942 opgepakt en op transport gezet met onbekende bestemming. Inge werd 12 jaar oud.

Uit ": Kees van Cadsand, "Ontsnapping uit de dodenmars. Herinneringen van Louis de Wijze aan de concentratiekampen en transporten". blz 56 :" Inge Meierhof was ook nog maar een kind. Ze was een klein, mooi meisje met een rond gezichtje. Sprekende ogen had ze en lichtbruin haar. Er hadden de laatste jaren voor de oorlog wel meer Joodse vluchtelingen uit Duitsland in ons huis gelogeerd." "Inge was bij ons gekomen vlak voor het uitbreken van de oorlog en al snel was duidelijk, dat verder vluchten naar het westen voor haar ondoenlijk was. Van enige hulp van de kant van de overheid was geen sprake. Integendeel, als de Joodse vluchtelingen al niet bij de grens werden tegengehouden en teruggestuurd, werden ze in een vluchtelingenkamp in het Drentse dorp Westerbork geïnterneerd. Inge bleef dus bij ons. We waren allemaal dol op dat vrolijke, ongecompliceerde wezentje dat al gauw Nederlands sprak. Ze zal een jaar of twaalf zijn geweest toen ze in ons gezin werd opgenomen. Kitte, Elly en ik hadden er voor ons gevoel opeens een jonger zusje bij gekregen. Toen in de nacht van 2 op 3 oktober 1942, tijdens de grote landelijke razzia op Joden, ons gezin werd opgehaald en gedeporteerd naar Westerbork, was Inge er ook bij."

Bron: Joods Monument ; G.Luijters, In Memoriam, p. 370 e.v.  www.geni.com, www.dokin.nl ,

Mark Allan Isenberg V.S., Mw. Carla Teeuwen, M.B. Moens.