Op 17 november 1942 begon de grote razzia in Nijmegen die tot doel had alle Joden op te pakken. 196 mensen werden uit hun huis gehaald door Nijmeegse politieagenten en naar het gebouw van de HBS aan de Kronenburgersingel overgebracht. De volgende dag vond het transport per trein naar het station Hooghalen plaats. Vanaf dat station moesten ze lopend naar het doorgangskamp Westerbork.

101 van hen werden al een week later naar Auschwitz gedeporteerd. In het totaal zijn 192 van de 196 opgepakte Joden in de concentratie- en vernietigingskampen vermoord of omgekomen door de ontberingen van dwangarbeid en mishandeling.

4 mensen overleefden de oorlog. Het echtpaar Tauber werd gered doordat de werkgever van Fritz Tauber hem onmisbaar verklaarde. Vervolgens lukte het Fritz en Helene om door onder te duiken uit handen van de Nazi’s te blijven. De 80-jarige Bianka Fraenkel-Wygodzinsky werd uitgewisseld met Duitsers in Palestina en Harrie van Geuns overleefde de concentratiekampen.

Foto: Het gebouw van de Gemeentelijke H.B.S. op de hoek met de Stieltjesstraat gezien vanuit het Kronenburgerpark door J.F. Kloosterman, uitgeverij Nijmegen – 1905 – Regionaal Archief Nijmegen, Publiek Domein.

Bronnen: Oorloginnijmegen; Fr. Eliëns, Nijmegen tussen bezetting en bevrijding, Zaltbommel 1995, p. 48 e.v. ; G. Luijters, In Memoriam, Amsterdam 2012, p. 311-315 ; Lennert Savenije, "In dienst van de Nieuwe Orde?" Jaarboek Numaga 2012, p.72 e.v.