Ton Jansen was een zoon van Arnoldus A. en Hendrika F. Jansen-Gielen.  Hij werd op 5 april 1903 in Nijmegen geboren. Op 24 januari  1935 trouwde hij  met de in Wenen geboren Karoline Marie Hartl. Zij kregen zes dochters en een zoon: Ria, Elly, Ank, Greet, Leny, Tiny en Ton  jr.  Karoline was tijdens WO I als oorlogskind enige jaren opgenomen in het gezin van de ouders van Ton  Jansen. Ook na haar terugkeer naar Wenen logeerde ze regelmatig bij het vroegere pleeggezin.  Ze had een bijzonder goede band met de moeder van Ton.

Ton was ploegcommandant EHBO van de LBD (Luchtbeschermingsdienst).  Het gezin woonde in de Gerard Noodtstraat 70, maar omdat het daar te gevaarlijk werd, verhuisde het tijdelijk naar de Driehuizerweg.  Op 19 september 1944 ging Ton kijken naar de restanten van het huis waar het gezin steeds had gewoond en dat door Duitse soldaten bij de strijd om Nijmegen in brand gestoken was. Voor de puinhopen van zijn huis werd hij door een granaatinslag gedood. Zijn schedel was verbrijzeld.  Hij liet een vrouw en 7 kinderen achter. Het achtste kind, Carla, werd vijf dagen later geboren en stierf twee maanden oud in november 1944.

Bronnen: collectie Bart Janssen met foto; annonce De Gelderlander 6 okt.44; PK ; Thijs Gras, Broeder in een brandende stad (2015), pp. 71 en 108-109 met foto.  Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz  608 ev  PK