1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Bombardement 22 februari 1944

22 februari 1944

L.L. Jacobs

Leonardus Lambertus Jacobs

 

Leo Jacobs, zoon van Johannes W.Jacobs en Johanna C.Nagelmaker, was  getrouwd met Martha Elisabeth Stevens en werd vader van enkele kinderen, Hij werkte bij de Luchtbeschermingsdienst. Op 22 februari '44 had hij zijn dienst geruild. In plaats van op de Marathontoren  in de Goffert stond hij nu op de Stevenstoren. Tijdens het bombardement is hij er om het leven gekomen. Zijn lichaam werd drie dagen later op het dak van drogisterij Dirk Katje aan de Ganzenheuvel gevonden en door zijn vrouw, die drie dagen naar hem gezocht had, in de Veilinghal  geïdentificeerd. Op zijn bidprentje stond: hij kwam om het leven "op zijn post en trouw bij de vervulling van zijn plicht". Hij werd begraven op de Daalseweg.

Bron: Geraakt in het hart , Nijmegen 2000 , p.15 verso met foto;    Bart Janssen, De pijn die blijft, blz 295; bidprentje met foto op www.noviomagus.nl , B093; Zoeklicht 2000,p. 20; in febr. 2016 is een plaquette in de Stevenskerk geplaatst ter herdenking van de 5 torenwachters die op 22 febr.'44 het leven verloren.

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
L.L. Jacobs
Voornamen:
Leonardus Lambertus
Roepnaam:
Leo
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
rooms-katholiek
Beroep:
werkte bij de Luchtbeschermingsdienst
Burgerlijke staat:
gehuwd
Adres:
Roerstraat 23 of 22
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
15-04-1904
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Nijmegen
Datum:
22-02-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
39 jaar

Plaats:
Nijmegen
Locatie:
Stevenstoren
Begraafplaats:
Daalseweg 08-02-13
Omstandigheid:
bombardement
 
Categorie:
Burgers
Dossiernummer:

Stevenskerktoren

Het waren zware bommen uit Amerikaanse bommenwerpers die een groot deel van het Nijmeegse stadscentrum troffen, net nadat het sein veilig was gegeven. Dit 'gelegenheidsbombardement' was geen vergissing. Het stationsgebied van bezet Nijmegen was namelijk een van de "targets of opportunity" toen de doelen in Duitsland wegens slecht weer onbereikbaar bleken. Deze ramp kostte bijna 800 burgers het leven. Op de Stevenskerktoren was een piketpost van de LuchtbeschermingsDienst gevestigd. De mannen van dit piket (Leo van Emmerik, Henk J.Hendriks, Leo Jacobs, Martien Kersten en Hentje Willems)  kwamen om door het bombardement, toen de toren te pletter sloeg op de huizen in de Stikke Hezelstraat. Ook op straat en in de huizen aan deze straat vielen veel slachtoffers. Niet alleen door de bommen, maar ook door de uitbrekende branden. Velen konden daardoor niet op tijd uit het puin gered worden.

Op de begraafplaats Graafseweg staat op de plek van het massagraf een monument en op het pleintje bij het stadhuis als gedenkteken de schommel, ongeveer op de plaats waar de Montessorikleuterschool stond, waar zoveel kinderen zijn omgekomen. In het stadhuis een wand met alle ca. 800 namen, voorzover die bekend waren in 2002. Op deze site zijn sinds 2007 alle aanvullingen en verbeteringen op de tot dan toe bekende gegevens ingevoerd.

 

In een "Big Week" in februari '44 wilden de Amerikaans Air Force en de Royal Air Force de Duitse oorlogsindustrie, vooral die van vliegtuigen, een genadeslag toebrengen door massale zware bombardementen. En juist op 22 februari '44 liep dat mis door plotseling verslechterende weersomstandigheden. De eskaders moesten terugkeren naar hun basis en toen ontstond een chaos in het luchtruim boven Duitsland en Nederland. Om hun bommen kwijt te raken zochten de vliegers conform hun instructies een "target of opportunity". Helaas voor Enschede, Deventer, Arnhem en Nijmegen zagen ze deze steden aan als mogelijk doel zonder te beseffen dat deze steden niet in Duitsland lagen. Vooral Nijmegen en Enschede werden zwaar getroffen. Zie ook de folder van de tentoonstelling Bommen op Burgers die van februari tot augustus 2014 te zien was in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis.

 

Bronnen: (Frank Eliëns), Geraakt in het hart, Nijmegen 22 februari 1944 (Nijmegen 2000; Bart Janssen, De pijn die blijft (Nijmegen 2005); Joost Rosendaal, Nijmegen '44 (Nijmegen 2009); bidprentje voor alle slachtoffers op www.noviomagus.nl B 109 en op dezelfde site de namen van de slachtoffers en ca. 270 bidprentjes van slachtoffers; e-mail H.J. Hendriks 6.4.09 met foto van monument en massagraf-heuvel Graafseweg. Zie ook de documentaire van Ruud den Brok uit 2005 op YouTube. Op 22 februari 2020 onthulde wethouder Vergunst een overzichtsbord van de graven op de Begraafplaats Daalseweg.

Het waren zware bommen uit Amerikaanse bommenwerpers die een groot deel van het Nijmeegse stadscentrum troffen, net nadat het sein veilig was gegeven. Dit 'gelegenheidsbombardement' was geen vergissing. Het stationsgebied van bezet Nijmegen was namelijk een van de "targets of opportunity" toen de doelen in Duitsland wegens slecht weer onbereikbaar bleken. Deze ramp kostte bijna 800 burgers het leven. Op de Stevenskerktoren was een piketpost van de LuchtbeschermingsDienst gevestigd. De mannen van dit piket (Leo van Emmerik, Henk J.Hendriks, Leo Jacobs, Martien Kersten en Hentje Willems)  kwamen om door het bombardement, toen de toren te pletter sloeg op de huizen in de Stikke Hezelstraat. Ook op straat en in de huizen aan deze straat vielen veel slachtoffers. Niet alleen door de bommen, maar ook door de uitbrekende branden. Velen konden daardoor niet op tijd uit het puin gered worden.

Op de begraafplaats Graafseweg staat op de plek van het massagraf een monument en op het pleintje bij het stadhuis als gedenkteken de schommel, ongeveer op de plaats waar de Montessorikleuterschool stond, waar zoveel kinderen zijn omgekomen. In het stadhuis een wand met alle ca. 800 namen, voorzover die bekend waren in 2002. Op deze site zijn sinds 2007 alle aanvullingen en verbeteringen op de tot dan toe bekende gegevens ingevoerd.

 

In een "Big Week" in februari '44 wilden de Amerikaans Air Force en de Royal Air Force de Duitse oorlogsindustrie, vooral die van vliegtuigen, een genadeslag toebrengen door massale zware bombardementen. En juist op 22 februari '44 liep dat mis door plotseling verslechterende weersomstandigheden. De eskaders moesten terugkeren naar hun basis en toen ontstond een chaos in het luchtruim boven Duitsland en Nederland. Om hun bommen kwijt te raken zochten de vliegers conform hun instructies een "target of opportunity". Helaas voor Enschede, Deventer, Arnhem en Nijmegen zagen ze deze steden aan als mogelijk doel zonder te beseffen dat deze steden niet in Duitsland lagen. Vooral Nijmegen en Enschede werden zwaar getroffen. Zie ook de folder van de tentoonstelling Bommen op Burgers die van februari tot augustus 2014 te zien was in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis.

 

Bronnen: (Frank Eliëns), Geraakt in het hart, Nijmegen 22 februari 1944 (Nijmegen 2000; Bart Janssen, De pijn die blijft (Nijmegen 2005); Joost Rosendaal, Nijmegen '44 (Nijmegen 2009); bidprentje voor alle slachtoffers op www.noviomagus.nl B 109 en op dezelfde site de namen van de slachtoffers en ca. 270 bidprentjes van slachtoffers; e-mail H.J. Hendriks 6.4.09 met foto van monument en massagraf-heuvel Graafseweg. Zie ook de documentaire van Ruud den Brok uit 2005 op YouTube. Op 22 februari 2020 onthulde wethouder Vergunst een overzichtsbord van de graven op de Begraafplaats Daalseweg.

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Stevenskerktoren

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.