Wil van der Burgt was de jongste van vier kinderen. Het gezin Van der Burgt woonde vanaf 1930 achtereenvolgens in Vlissingen, Veere, Wissekerke, gem.Kamperland en weer Veere. Zijn vader was leraar aan de Zeevaartschool in Vlissingen. Maar die school moest op last van de bezettende overheid in 1941 naar Nijmegen verhuizen. Daarop verhuisde het gezin (of eerst alleen de vader?) naar een huuradres in Nijmegen: Van Heutszstraat 73 en later Kerkpad 6. Will werkte toen als 21-jarige waterbouwkundige bij Rijkswaterstaat.

Op 5 oktober 1944 trad hij als vrijwillig dienstplichtig soldaat in dienst van het Nederlandse Leger en werd hij geplaatst bij het Hoofdkwartier van de Prinses Irene Brigade. Wil werd als soldaat-tolk toegevoegd aan het 2nd Battalion Royal Ulster Rifles onder commando van Lieutnant-Colonel I.C. Harris. Het bataljon was onderdeel van de Britse 9e infanterie Brigade welke in 1944, samen met andere geallieerde eenheden, in een zware strijd gewikkeld was in Noord-Brabant. Tijdens gevechten tegen de Duitsers nabij Overloon is Wil als sergeant van deze brigade bij een mortieraanval gesneuveld op maandag 16 oktober 1944. Hij is als enige Nederlander begraven op het British War Cemetery te Overloon, waarschijnlijk in zijn hoedanigheid als tolk bij de Britten. Zijn ouders plaatsten een overlijdensannonce in De Gelderlander van 27 okt. 1944: "In het strijdgewoel nam God van ons onze zoon en broeder".

Bronnen: OGS met foto grafsteen; www.prinsesirenebrigade.nl ; e-mail Richard van de Velde 15 februari  2011; www.stiwotforum.nl; https://royal-ulster-rifles-ww2.blogspot.com; foto via e-mail van Leo Janssen d.d. 3-2-2021;