1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Concentratiekampen

1938-1945

J. de Bruijn

Johannes de Bruijn

 

Jo de Bruijn was de zoon van Karel de Bruijn  en Elisabeth de Kloet. Hij had een zus, Carry. Jo werd tewerkgesteld in Rheinhausen in Duitsland. In de eerste jaren kreeg hij enkele keren toestemming om zijn ouders te bezoeken.  In februari 1944 kreeg hij van de Arbeitseinsatz verlof om de begrafenis van zijn moeder bij te wonen, die op 22 februari bij het bombardement op Nijmegen was omgekomen

Na februari 1944 hoorde de familie niets meer van hem. Mogelijik heeft hij geprobeerd onder te duiken maar werd hij opgepakt. Dat zou de reden kunnen zijn waarom hij gedurende korte tijd in een strafkamp in Apeldoorn gevangen heeft gezeten  Daarna werd hij overgebracht naar het concenratiekamp Mauthausen. Hij overleed na vele ontberingen, van honger en kou op 8 mei 1945 in Lübz. Op de begraafplaats in Lübz staat zijn naam in het gedenkboek. Het is niet bekend waar hij begraven ligt.

Bronnen: Bart Janssen, De pijn die blijft, p. 135-136. J. Schuijf vermeldt een gevangene in Neuengamme met die naam, geboren in Nijmegen. Overleden in Lüdz of in Lübeck; OGS Gedenkboek 37 ; PK; Zoeklicht 2000, p.20 Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 294-295

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
J. de Bruijn
Voornamen:
Johannes
Roepnaam:
Jo
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
Nederlands-hervormd
Beroep:
Mach.bankwerker
Burgerlijke staat:
ongehuwd
Adres:
Zeigelbaan 68
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
20-05-1923
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Nijmegen
Datum:
08-05-1945
Datum toevoeging:
Volgens Schuijf in Lübeck
Leeftijd:
21 jaar

Plaats:
Lübz (D)
Locatie:
Lübz, Kreis Parchim
Begraafplaats:
Städt.Friedhof Lübz (D)
Omstandigheid:
omgekomen
 
Categorie:
Burgers
Dossiernummer:

Neuengamme

Het kamp werd op 13 december 1938 geopend. Als dependance van Sachsenhausen was het kamp aanvankelijk bedoeld om arbeiders voor de plaatselijke SS-steenfabriek te huisvesten. In juni 1940 werd Neuengamme een zelfstandig concentratiekamp. Het hoofdkamp was 213.000 vierkante meter groot en ving de meeste mensen op.

Neuengamme bezat geen gaskamers of vergelijkbare methoden om mensen massaal van het leven te beroven. Desondanks stierven er meer dan 42.900 mensen door de onmenselijke toestanden in het kamp, waaronder epidemieën en gebrek aan voedsel. Tijdens de oorlog verbleven ongeveer 106.000 mensen in Neuengamme. Het hoogste gevangenisnummer dat in de dodenboeken vermeld staat is 87.067.000.

In geheel Noord-Duitsland lagen nog 92 zogenaamde buitenkampen die bestuurlijk gezien onder Neuengamme vielen. Zelfs op het kanaaleiland Alderney was een buitenkamp. Deze buitenkampen hadden vaak maar een kort bestaan. In 1944 functioneerden er zestig gelijktijdig.

De mensen in de kampen, afkomstig uit zo'n 28 landen, waren veelal krijgsgevangenen, gijzelaars, verzetsstrijders, Joden, Roma en Sinti, homoseksuelenen Jehova's getuigen.

Bij aankomst moesten alle persoonlijke bezittingen worden afgegeven. Vervolgens werd al het lichaamshaar afgeschoren en kreeg men een nummer op een zinken plaatje dat om de nek gedragen moest worden. De SS probeerde de morele en psychische weerstand van de gevangenen te breken door hen in vernederende omstandigheden te laten leven en werken. De barakken waren overvol, sanitaire voorzieningen waren ontoereikend en enige privacy was er niet. Men kreeg onvoldoende voedsel en moest zware arbeid verrichten. De dag was zo strikt ingedeeld dat er nauwelijks een vrije minuut overbleef.

Op 19 november 1941 arriveerden de eerste 270 Nederlanders in Neuengamme. Vast staat dat in 21 rechtstreekse transporten, meestal vanuit Amersfoort, 3.084 Nederlanders naar Neuengamme werden getransporteerd. Het totaal aantal Nederlanders dat in Neuengamme werd ondergebracht, wordt geschat op 6950. Onder hen honderden vroeg in de oorlog gearresteerde communisten, anti-Duitse politiemensen en 601 mannen van de vergeldings-razzia van Putten. Volgens de dodenboeken kwamen minimaal 3500 Nederlanders in Neuengamme om. Het aantal omgekomenen ligt ongetwijfeld hoger. Omdat vrijwel de gehele kampadministratie is vernietigd, is het moeilijk om de juiste aantallen vast te stellen. Het is zeker dat 613 Nederlanders Neuengamme hebben overleefd

Op 4 mei 1945 werd Neuengamme door de geallieerden bevrijd.

Bron: Wikipedia

Het kamp werd op 13 december 1938 geopend. Als dependance van Sachsenhausen was het kamp aanvankelijk bedoeld om arbeiders voor de plaatselijke SS-steenfabriek te huisvesten. In juni 1940 werd Neuengamme een zelfstandig concentratiekamp. Het hoofdkamp was 213.000 vierkante meter groot en ving de meeste mensen op.

Neuengamme bezat geen gaskamers of vergelijkbare methoden om mensen massaal van het leven te beroven. Desondanks stierven er meer dan 42.900 mensen door de onmenselijke toestanden in het kamp, waaronder epidemieën en gebrek aan voedsel. Tijdens de oorlog verbleven ongeveer 106.000 mensen in Neuengamme. Het hoogste gevangenisnummer dat in de dodenboeken vermeld staat is 87.067.000.

In geheel Noord-Duitsland lagen nog 92 zogenaamde buitenkampen die bestuurlijk gezien onder Neuengamme vielen. Zelfs op het kanaaleiland Alderney was een buitenkamp. Deze buitenkampen hadden vaak maar een kort bestaan. In 1944 functioneerden er zestig gelijktijdig.

De mensen in de kampen, afkomstig uit zo'n 28 landen, waren veelal krijgsgevangenen, gijzelaars, verzetsstrijders, Joden, Roma en Sinti, homoseksuelenen Jehova's getuigen.

Bij aankomst moesten alle persoonlijke bezittingen worden afgegeven. Vervolgens werd al het lichaamshaar afgeschoren en kreeg men een nummer op een zinken plaatje dat om de nek gedragen moest worden. De SS probeerde de morele en psychische weerstand van de gevangenen te breken door hen in vernederende omstandigheden te laten leven en werken. De barakken waren overvol, sanitaire voorzieningen waren ontoereikend en enige privacy was er niet. Men kreeg onvoldoende voedsel en moest zware arbeid verrichten. De dag was zo strikt ingedeeld dat er nauwelijks een vrije minuut overbleef.

Op 19 november 1941 arriveerden de eerste 270 Nederlanders in Neuengamme. Vast staat dat in 21 rechtstreekse transporten, meestal vanuit Amersfoort, 3.084 Nederlanders naar Neuengamme werden getransporteerd. Het totaal aantal Nederlanders dat in Neuengamme werd ondergebracht, wordt geschat op 6950. Onder hen honderden vroeg in de oorlog gearresteerde communisten, anti-Duitse politiemensen en 601 mannen van de vergeldings-razzia van Putten. Volgens de dodenboeken kwamen minimaal 3500 Nederlanders in Neuengamme om. Het aantal omgekomenen ligt ongetwijfeld hoger. Omdat vrijwel de gehele kampadministratie is vernietigd, is het moeilijk om de juiste aantallen vast te stellen. Het is zeker dat 613 Nederlanders Neuengamme hebben overleefd

Op 4 mei 1945 werd Neuengamme door de geallieerden bevrijd.

Bron: Wikipedia

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Neuengamme

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.