Mogelijk leert Lea daar haar a.s. echtgenoot Elkan Bobbe kennen. Het OGS geeft als een van zijn beroepen aan "ass. weeshuis".  Na hun huwelijk hebben zij emigratieplannen en werken in Laag-Keppel aan de opbouw van het Joodse land in Palestina tot ze in april 1943 in Kamp Vught geïnterneerd worden. Zij worden op 9 juli 1943 in Sobibor omgebracht. Haar twee zussen Alida Helena en Aleida Louisa overleven de oorlog. Alida Helena trouwt later met Henry van de Kley. Beide zussen wonen en overlijden in Amsterdam. De drie broertjes Abraham, Victor en Jacob worden op 5 maart 1943 eveneens in Sobibor omgebracht.

 

Boudewijn Otten werkt aan een boek over de Nijmeegse familie Frank. Zie oproep op www.nmkampvught.nl.

 

Het gezin Frank was een echt Nijmeegs gezin. Vader werkte er als koopman en alle zes de kinderen werden in Nijmegen geboren. Beide ouders overleden kort na elkaar in Nijmegen (Alexander in 1934 en Alida in 1935) en lieten zes jonge kinderen achter. De oudste was 15 jaar oud en de jongste nog geen twee jaar. Nijmegen had geen Israëlitisch Weeshuis waardoor de kinderen naar een weeshuis in Utrecht werden overgebracht. De vier oorlogsslachtoffers van dit gezin worden beschouwd als Nijmeegse oorlogsdoden gezien hun sterke binding met de stad tot op het moment dat zij elders naar een weeshuis werden gebracht.  Gelet op de leeftijd van Lea is zij vermoedelijk tijdens de oorlog of vlak daarvoor in het huwelijk getreden met Elkan Bobbe en naar Laag-Keppel gegaan ter voorbereiding van de emigratie.