Sally Bergmann kwam met zijn ouders , Isaak en Regina Bergmann-Schwarzkachel, op 09-10-1940 naar Nijmegen, komende vanuit Haarlem.  

Sally en zijn ouders verbleven in het westen van Nederland en moesten dat gebied verlaten op basis van de Circulaire van de Secretaris-Generaal Tenkink van het Departement van Justitie, Afd. Politie, Rijksvreemdelingendienst 4 september 1940. Vluchtelingen moesten vóór 9 september 1940 de zogeheten kustgebieden verlaten, het betreft o.a. de niet-ariërs van Duitse nationaliteit, daaronder begrepen personen zonder nationaliteit die vroeger de Duitsche nationaliteit bezaten, en andere vluchtelingen (personen van Duitse nationaliteit die na 1 januari 1933 Duitsland om politieke redenen hebben verlaten) en persoonen van vijandelijke mogendheden. Het begrip kustgebieden werd zeer ruim opgevat.  De niet-arische vreemdelingen mogen zich niet naar Amsterdam, Diemen, Weesp, Ouder-Amstel, Nieuwer-Amstel, Landsmeer, Oostzaan of Zaandam begeven. In een toelichting schrijft het Hoofd van de Vreemdelingendienst nog dat de plaatselijke politie beschikt over ontheffingen. Salomon Bergmann en zeker 56 anderen meldden zich op 9 september bij de Vreemdelingenpolitie in Nijmegen en van alle aangemelde personen, althans vijftig van hen, werd een lijst opgesteld. Zie o.m. RAN 2-40191.

Sally staat vermeld op de lijsten van leerplichtige kinderen van de gemeente Nijmegen als leerling van een school aan de Timorstraat (1941) en aan de Gerard Noodtstraat(1942). Op 13-10-1942 is hij naar Haarlem teruggegaan. Hij kwam vervolgens terecht in de Rudelsheimstichting in Hilversum, een instelling voor geestelijk gehandicapte kinderen. Met vijftien andere kinderen van deze instelling werd hij op 13-04-1944 op transport gesteld naar Sobibor, waar hij direct na aankomst vermoord werd.

Bronnen: PK ; NIOD, Archief Onderzoek Sobibor 56, transportlijst; Joods Monument; G.Luyten, In Memoriam, p.