Leonardus Aelberts was weduwnaar van Maria Theodora Joosten en had tien kinderen. Een zoon, Piet, zat blijkens een advertentie op 23 oktober 1944 in krijgsgevangenschap in Mühlberg an der Elbe. Een zoon Leo verdween tijdens de oorlog geruime tijd naar Frankrijk. Leonardus woonde, na het overlijden van zijn vrouw, met zijn dochters Greet en An en zijn zoons Piet en Leo bij de slagerij aan de Zeigelbaan 6.

Omstreeks of op 19 oktober 1944 raakte opa Leonardus  met zijn dochter Rie voor de ogen van zijn kleinzoon Leo door een granaatinslag in de Lange Hezelstraat zwaar gewond. Rie herstelde, maar opa was door granaatsplinters zo ernstig gewond dat zijn been geamputeerd moest worden. Hij stierf na amputatie van zijn rechterbeen en thoraxverwonding op 21 oktober 1944.

Bron: OSAN 19-30882; PK ; annonces De Gelderlander 23 okt.44; collectie Bart Janssen +bidprentje en foto; e-mail Peter van Schaijk 30 okt.2011; Leo Aelberts (kleinzoon),"22 februari 1944- Hoe een potje biljart zijn leven redde" in: Neij West.Weekblad voor Neerbosch, Hees en Heseveld 3(juni 2015),p. 6-7   Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 85 e.v.