Anton Fredericks was de oudste zoon van het echtpaar A.H.  Fredericks en C. Fredericks-Bovens. Toon (of Anton) was de leider van de naar hem genoemde verzetsgroep-Fredericks, vrijwel geheel bestaande uit studenten. Zij verspreidden illegale bladen, pleegden pasjes, bonnen en stempels te vervalsen en waren betrokken bij sabotageacties.

Wegens deelname aan het oproepen tot de april-meistaking in 1943 werd Anton gearresteerd op 30 april 1943. Op 2 mei 1943 werd hij ter dood veroordeeld en op de dag daarna gefusilleerd in de bossen nabij Hengelo, Overijssel. Zijn graf is door de bezetters geheim gehouden en tot nu toe niet teruggevonden.

Anton studeerde aan de Rooms Katholieke Universiteit te Nijmegen sinds 1940, eerst rechten en sinds 1941 psychologie. Ook was hij actief lid van de Nederlandse Unie. In zijn laatste brief op de avond voor zijn terechtstelling bekende hij aan zijn vriendin Helene: "Ik hou onuitsprekelijk veel van jou.(...) Ik ga rustig de dood tegemoet." Het gehele gezin Fredericks - vader, moeder, Toos, Riet en Corretje, plus tante Henriëtte -  kwam in september 1944 om bij de bevrijding van Nijmegen. 

Bronnen: Zijn naam wordt vermeld op de gedenkplaat voor de ten gevolge van de oorlog omgekomen leden van de academische gemeenschap van de Rooms Katholieke Universiteit (nu Radboud Universiteit) te Nijmegen en op het slachtoffermonument van het Canisiuscollege, aldus: Gedenkboek 1940-1945 van de katholieke academische gemeenschap, Leiden 1947, p. 97-98; PK ; J.Rosendaal, Theo Dobbe en de Nijmeegse Knokploeg, in: Jaarboek Numaga 2008, 51-77; E.Theloosen over "De April-Mei Staking van 1943" in De Gelderlander 26 april-3 mei 1993 (met vele foto`s).