1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Bombardement 22 februari 1944

22 februari 1944

L. van Emmerik

tekst bidprentje voor l. van emmerik

Leonardus van Emmerik

 

Leo van Emmerik was de zoon van Theodorus W. van Emmerik en Petronella Alders. Hij   was werkzaam bij de luchtbescherming en deed met enkele collega's dienst op de toren van de Stevenskerk. Via een telefoonlijn stond hij in rechtstreekse verbinding met de centrale van de LBD in de Fagelstraat. Er is nog contact geweest toen Leo de bommenwerpers zag aankomen. Hij zou hoe dan ook op zijn post blijven. Kort daarna werd de verbinding verbroken. De kerktoren werd door de bommen verwoest en de lichamen van Leo en zijn collega's   Leo Jacobs, Martien Kersten, Hentje Willems en Henk Hendriks waren in de ruime omgeving terechtgekomen. Het lichaam van Leo werd enkele dagen later vreselijk verminkt op een zolder in de Lange Hezelstraat gevonden.  Zijn resten zijn begraven op de begraafplaats aan de Daalseweg in vak 38, rij 2, graf 18. "Als slachtoffer van zijn plicht is hij gestorven ", aldus zijn bidprentje. Hij liet een vrouw, Hermina Hubertina Nillesen, en drie kinderen achter. 

Bron: e-mail Rieki Nas-Willems 14 febr. 2009+bidprentje met foto(ook op www.noviomagus.nl B135) ; Bart Janssen, De pijn die blijft, p.198; Zoeklicht 2000, p. 22; in februari 2016 is in de Stevenskerk een plaquette onthuld ter herdenking van de 5 torenwachters, die op 22 febr.'44 zijn omgekomen: Leo van Emmerik, Henk Hendriks, Leo Jacobs, Martien Kersten en Hein Willems. Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 966 ev

 

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:
L. van Emmerik
Voornamen:
Leonardus
Roepnaam:
Leo
Geslacht:
Man
Nationaliteit:
Nederlandse
Geloof:
rooms-katholiek
Beroep:
Luchtbeschermingsdienst/ sigarenmaker
Burgerlijke staat:
gehuwd
Adres:
Bergansiusstraat 18
Woonplaats:
Nijmegen
 
Geboortedatum:
05-01-1892
Geboortedatum toevoeging:
Geboorteplaats:
Nijmegen
Datum:
22-02-1944
Datum toevoeging:
Leeftijd:
52 jaar

Plaats:
Nijmegen
Locatie:
St. Stevenstoren
Begraafplaats:
Daalseweg 38-02-18
Omstandigheid:
bombardement
 
Categorie:
Burgers
Dossiernummer:

Stevenskerktoren

Het waren zware bommen uit Amerikaanse bommenwerpers die een groot deel van het Nijmeegse stadscentrum troffen, net nadat het sein veilig was gegeven. Dit 'gelegenheidsbombardement' was geen vergissing. Het stationsgebied van bezet Nijmegen was namelijk een van de "targets of opportunity" toen de doelen in Duitsland wegens slecht weer onbereikbaar bleken. Deze ramp kostte bijna 800 burgers het leven. Op de Stevenskerktoren was een piketpost van de LuchtbeschermingsDienst gevestigd. De mannen van dit piket (Leo van Emmerik, Henk J.Hendriks, Leo Jacobs, Martien Kersten en Hentje Willems)  kwamen om door het bombardement, toen de toren te pletter sloeg op de huizen in de Stikke Hezelstraat. Ook op straat en in de huizen aan deze straat vielen veel slachtoffers. Niet alleen door de bommen, maar ook door de uitbrekende branden. Velen konden daardoor niet op tijd uit het puin gered worden.

Op de begraafplaats Graafseweg staat op de plek van het massagraf een monument en op het pleintje bij het stadhuis als gedenkteken de schommel, ongeveer op de plaats waar de Montessorikleuterschool stond, waar zoveel kinderen zijn omgekomen. In het stadhuis een wand met alle ca. 800 namen, voorzover die bekend waren in 2002. Op deze site zijn sinds 2007 alle aanvullingen en verbeteringen op de tot dan toe bekende gegevens ingevoerd.

 

In een "Big Week" in februari '44 wilden de Amerikaans Air Force en de Royal Air Force de Duitse oorlogsindustrie, vooral die van vliegtuigen, een genadeslag toebrengen door massale zware bombardementen. En juist op 22 februari '44 liep dat mis door plotseling verslechterende weersomstandigheden. De eskaders moesten terugkeren naar hun basis en toen ontstond een chaos in het luchtruim boven Duitsland en Nederland. Om hun bommen kwijt te raken zochten de vliegers conform hun instructies een "target of opportunity". Helaas voor Enschede, Deventer, Arnhem en Nijmegen zagen ze deze steden aan als mogelijk doel zonder te beseffen dat deze steden niet in Duitsland lagen. Vooral Nijmegen en Enschede werden zwaar getroffen. Zie ook de folder van de tentoonstelling Bommen op Burgers die van februari tot augustus 2014 te zien was in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis.

 

Bronnen: (Frank Eliëns), Geraakt in het hart, Nijmegen 22 februari 1944 (Nijmegen 2000; Bart Janssen, De pijn die blijft (Nijmegen 2005); Joost Rosendaal, Nijmegen '44 (Nijmegen 2009); bidprentje voor alle slachtoffers op www.noviomagus.nl B 109 en op dezelfde site de namen van de slachtoffers en ca. 270 bidprentjes van slachtoffers; e-mail H.J. Hendriks 6.4.09 met foto van monument en massagraf-heuvel Graafseweg. Zie ook de documentaire van Ruud den Brok uit 2005 op YouTube. Op 22 februari 2020 onthulde wethouder Vergunst een overzichtsbord van de graven op de Begraafplaats Daalseweg.

Het waren zware bommen uit Amerikaanse bommenwerpers die een groot deel van het Nijmeegse stadscentrum troffen, net nadat het sein veilig was gegeven. Dit 'gelegenheidsbombardement' was geen vergissing. Het stationsgebied van bezet Nijmegen was namelijk een van de "targets of opportunity" toen de doelen in Duitsland wegens slecht weer onbereikbaar bleken. Deze ramp kostte bijna 800 burgers het leven. Op de Stevenskerktoren was een piketpost van de LuchtbeschermingsDienst gevestigd. De mannen van dit piket (Leo van Emmerik, Henk J.Hendriks, Leo Jacobs, Martien Kersten en Hentje Willems)  kwamen om door het bombardement, toen de toren te pletter sloeg op de huizen in de Stikke Hezelstraat. Ook op straat en in de huizen aan deze straat vielen veel slachtoffers. Niet alleen door de bommen, maar ook door de uitbrekende branden. Velen konden daardoor niet op tijd uit het puin gered worden.

Op de begraafplaats Graafseweg staat op de plek van het massagraf een monument en op het pleintje bij het stadhuis als gedenkteken de schommel, ongeveer op de plaats waar de Montessorikleuterschool stond, waar zoveel kinderen zijn omgekomen. In het stadhuis een wand met alle ca. 800 namen, voorzover die bekend waren in 2002. Op deze site zijn sinds 2007 alle aanvullingen en verbeteringen op de tot dan toe bekende gegevens ingevoerd.

 

In een "Big Week" in februari '44 wilden de Amerikaans Air Force en de Royal Air Force de Duitse oorlogsindustrie, vooral die van vliegtuigen, een genadeslag toebrengen door massale zware bombardementen. En juist op 22 februari '44 liep dat mis door plotseling verslechterende weersomstandigheden. De eskaders moesten terugkeren naar hun basis en toen ontstond een chaos in het luchtruim boven Duitsland en Nederland. Om hun bommen kwijt te raken zochten de vliegers conform hun instructies een "target of opportunity". Helaas voor Enschede, Deventer, Arnhem en Nijmegen zagen ze deze steden aan als mogelijk doel zonder te beseffen dat deze steden niet in Duitsland lagen. Vooral Nijmegen en Enschede werden zwaar getroffen. Zie ook de folder van de tentoonstelling Bommen op Burgers die van februari tot augustus 2014 te zien was in het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis.

 

Bronnen: (Frank Eliëns), Geraakt in het hart, Nijmegen 22 februari 1944 (Nijmegen 2000; Bart Janssen, De pijn die blijft (Nijmegen 2005); Joost Rosendaal, Nijmegen '44 (Nijmegen 2009); bidprentje voor alle slachtoffers op www.noviomagus.nl B 109 en op dezelfde site de namen van de slachtoffers en ca. 270 bidprentjes van slachtoffers; e-mail H.J. Hendriks 6.4.09 met foto van monument en massagraf-heuvel Graafseweg. Zie ook de documentaire van Ruud den Brok uit 2005 op YouTube. Op 22 februari 2020 onthulde wethouder Vergunst een overzichtsbord van de graven op de Begraafplaats Daalseweg.

Lees meer




Voor andere personen bij deze gebeurtenis kies:

Stevenskerktoren

Meer dan een naam dankzij u. Heeft u informatie over of foto’s van personen op deze site, stuur deze dan naar ons via contact.