Jo de Bruijn was de zoon van Karel de Bruijn  en Elisabeth de Kloet . Hij had een zus, Carry. Jo werd tewerkgesteld in Rheinhausen in Duitsland. In de eerste jaren kreeg hij enkele keren toestemming om zijn ouders te bezoeken.  In februari '44 kreeg hij van de Arbeitseinsatz verlof om de begrafenis van zijn moeder bij te wonen, die op 22 februari bij het bombardement op Nijmegen was omgekomen

Na februari 1944 hoorde de familie niets meer van hem. Mogelijik heeft hij geprobeerd onder te duiken maar werd hij opgepakt. Dat zou de reden kunnen zijn waarom hij gedurende korte tijd in een strafkamp in Apeldoorn gevangen heeft gezeten  Daarna werd hij overgebracht naar het concenratiekamp Mauthausen.  Hij overleed na vele ontberingen, van honger en kou op 8 mei 1945 in Lübz. Op de begraafplaats in Lüdz staat zijn naam in het gedenkboek. Het is niet bekend waar hij begraven ligt.

Bronnen: Bart Janssen, De pijn die blijft, p. 135-136. J. Schuijf vermeldt een gevangene in Neuengamme met die naam, geboren in Nijmegen. Overleden in Lüdz of in Lübeck; OGS Gedenkboek 37 ; PK; Zoeklicht 2000, p.20 Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 294-295