Jopie, was de oudste van vijf zonen van Bernardus H. Bloemberg (*1906) en Theodora G. Lieven (*1908). Zijn ouders hadden een schoenmakerij.  Jopie kon goed leren en ging dan ook iedere dag met de bus vanuit Druten naar de mulo in Nijmegen. In de tweede helft van september 1944 werd Nijmegen frontstad; veel mensen uit de omgeving van Nijmegen trokken naar Druten. Op zaterdag 7 oktober werd van de overkant van de Waal de eerste granaat op Druten geschoten. Daarna kreeg ook de kerktoren een voltreffer. Overal lagen doden en gewonden.  Jopie was door een granaatsplinter gewond geraakt aan zijn arm. De huisarts vond het niet nodig Jopie naar het ziekenhuis te brengen. Het gezin dook op diverse plaatsen onder. Jopie werd echter steeds zieker. Een tetanusinfectie verslechterde zijn toestand. Toen hij alsnog naar het Canisiusziekenhuis in Nijmegen werd gebracht op 17 oktober was het te laat. Hij overleed .

Is door een "noodlottig ongeval" om het leven gekomen, aldus de tekst op zijn grafsteen en in de annonce op 31 okt. 1944 in de De Gelderlander . . Volgens de overlijdensverklaring waren het verwondingen aan beide benen waarbij een tetanusinfectie kwam. Na zijn dood zijn er in dit gezin nog twee zonen geboren, de eerste werd naar Jopie genoemd. 

Bron: OSAN 19-30882; PK; e-mails Paul van Dinteren 5 en 6 maart 2012 met foto's graf, en 18 en 20 maart 2012 met bidprentje en foto's van de ouders, 8, 9 en 14 sept.2012 met foto's van het geheel opgeknapte graf; collectie Bart Janssen met bidprentje en foto, ook onder J. van Merwijk   Bart Janssen,  Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 222-224, zie ook blz 875