Het gezin Mulder-Melaet bestond uit de ouders, Marie en Henk,  en hun negen kinderen. In 1939 verloren zij hun huis annnex schoenenwinkel in de Grotestraat door een grote brand.  Tijdelijk woonden zij in opvangadressen totdat zij in de Bloemerstraat een bovenwoning konden betrekken.  Bij het bombardement van 22 februari 1944 werd de Bloemerstraat zwaar getroffen; opnieuw werd hun huis en inboedel prooi van de vlammen.  Alle gezinsleden  overleefden het bombardement, maar de gezinsleden werden nu verspreid over verschillende adressen. Na vele maanden kon het gezin weer bij elkaar wonen in de Anna Bijnstraat 5.  In september 1944 werd het gezin verplicht Engelse militairen in huis te nemen. Zij sliepen boven en de gezinsleden in de woonkamer.  Op 4 oktober 1944 sliepen alle gezinsleden in de woonkamer toen er buiten herrie ontstond en er plotseling een granaat naar binnen sloeg. Moeder Marie en de kinderen Ietje en Hennie waren op slag dood. Zoon Gradje Mulder verloor een deel van zijn voet en een onderbeen, maar overleefde.  Ook twee kinderen van de buren, de familie Deijs (zie elders op deze site) Geertje en Gerritje kwamen bij deze granaatinslag om het leven. 

Bron: collectie Bart Janssen + foto onder Mulder; annonce De Gelderlander 9 okt.44 "ruw oorlogsgeweld". Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 898-901.